خرس مینیاتوری


وقتی میگم مینیاتوری یعنی واقعا مینیاتوری! در حد یه بند انگشت. شایدم باید اسمش رو بذارم خرسهای بند انگشتی!

اینارو خیلی وقت پیشا درست کرده بودم... همون موقع که بد رفته بودم تو مود کیک چوبی درست کردن! روزی یه مدل درست میکردم. هنوز هم یه عالمه ایده تو ذهنمه و همه لوازمش رو هم تو خونه دارم. ولی دیگه از مودش خارج شدم متاسفانه... حالا شاید باز راه افتادم... خدا رو چه دیدی...

خب ... حالا واسه اونایی که قراره برای جشن تولد یا یه مهمونی از اینا درست کنن ، شرح حال این خرسها رو خواهم گفت. قبل از هر کاری در مبحث کیک چوبی ها ، اصول اولیه اش رو کامل و با دقت مطالعه کنید. چون تهیه اون خمیر کیکی اولیه اش خیلی مهمه و علاوه بر اینکه روی طعمش تاثیر میذاره، توی شکل ظاهریش هم خیلی تاثیر داره و اگه بار اولتونه به احتمال زیاد نتونید خوب درش بیارید . پس لطفا دقت کامل به خرج بدید.





برای درست کردن خرسها به یه سری مواد تزئینی احتیاج داریم...از بالا... تخم آفتابگردونهای کاور شده ترجیحا به رنگ سفید برای گوشها. سمت راست... ترافلهای قلبی مینیاتوری به رنگ قرمز واسه پاپیونها. سمت چپ ... قرصهای نعنایی به رنگ سفید برای دستها و پاها. از این قرصها توی فروشگاهها زیاده و به رنگهای مختلف موجوده ولی ما رنگ سفیدش رو لازم داریم. جعبه اش رو هم کنارش گذاشتم که بدونید چه شکلیه. بقیه ترافلهای توپکی هم واسه چشمها و بینی استفاده میشه. که از همون نی های معروفه که قبلا شرح دادم. و یه سریش هم که توی لوازم قنادیها پیدا میشه. در کل همینطور که گفتم: وقتی میرید خرید، هر چی چشمتون دید بخرید چون یه روزی به کار میاد!




این که اصلا اینا رو درست کردم از اینجا شروع شد که ....توی این عکس یه خرس میبینید. این خرس رو اداره به مناسبت روز زن بهمون هدیه داد!
همین!
عتیقه است این اداره ما!!!! حیف که خرسش تو دل برو بود و کم عصبی شدیم ( من و حمیده) وگرنه ...
 آقایون ( همکارا) هیچکدوم باورشون نمیشد که اداره یه همچین کاری کرده!

بگذریم... این خرسه رو خیلی دوست دارم. هم خنگه هم با مزه است. دیگه شد الگوی کیکهای من.

درست کردنش هم که همینطور که میبینید خیلی ساده است. همه اش دو تا گلوله میخواد و مثل همیشه از قبل همه رو سوار کردم که ببینم چی از آب در خواهد اومد.







پس شیوه درست کردن خمیرش رو یاد بگیرید. من این یکی رو هم با کرم کاسترد و کیک ساده درست کردم. به تعداد خرسها ، از خمیر گلوله های ریز درست میکنیم. یکی واسه سرش. یکی واسه تنش. بزرگ و کوچیک بودن سر و تنش هم دست خودتونه. میتونید سایزها رو مختلف بگیرید که خنده دار شن!



سر تخمه آفتابگردونهای کاور شده رو توی شکلات سفید زده و توی کله خرس فرو میکنیم. شیوه درست کردن شکلات رو هم که قبلا گفتم ( من دیگه توضیح اضافه نمیدم با فرض اینکه همه پستهای قبلی رو همه خوندن)

یک نکته: حواستون باشه که بعد از کاور شدن، زاویه ها کم میشه ها! زیاد گوشها رو فرو نکنید توی کیک چون بعد از کاور شدن با شکلات زاویه های گوشه پوشیده و کم میشه و ممکنه گوشهاش ناپدید شه!



بعد یه کم شکلات روی لبه بالایی تن خرس مالیده و سر و تنش رو به هم میچسبونیم



سر چوبها ( سیخ کباب اندازه نازک و یا نی آبنبات چوبی) رو توی شکلات فرو کرده و تا یک سوم سر خرس فرو میبریم. فقط مواظب باشید چون خیلی ریز و ظریفه ترک میخوره. با انگشت ترکها رو از بین ببرید. بعد دوباره میذاریم توی فریزر تا ببنده.



این قرصهای نعناعی یه طعم خیلی خوبی به خرسهامون میده ( دوستم صدیقه هم که امتحانش کرد معتقد بود طعم نعناعیش جالبه) الان چهار رنگش تو بازار هست. از همه رنگهاش خریدم واسه روز مبادا.

قرصها رو روی بدن خرسها با شکلات میچسبونیم. البته شما میتونید از پاستیل هم استفاده کنید. توی این سایز پاستیل زیاده. یا میتونید کرمها یا مارهای پاستیلی رو قیچی کنید و ازش استفاده کنید. طعمش هم خوب میشه



خوب که منجمد شد باید یه بار توی شکلات فرو کنیمش. ولی حواستون باشه که غلظت شکلات واقعا مهمه. وگرنه بد شکل میشه. پس به اندازه کافی رقیقش کنید. ولی نه اونقدر رقیق که بعد خوب کاورش نکنه. با تجربه دستتون میاد



فقط یک بار خرس رو توی شکلات فرو کرده و بعد نگهش میداریم تا اضافه شکلات بچکه



من یه طوری نگهش داشتم که از دمش بچکه و یه شکل دم مانند هم پشتش ایجاد شه.



نوک ترافلهای قلبی رو با قیچی چیدم و بعد دو تاش رو به شکل پاپیون با شکلات روی گردن خرس نصب کردم. باز میتونید از پاستیل قرمز استفاده کنید



پوزه خرس با ترافل های قهوه ای با فرم و سایز پوزه ای ( توش گشتم تا این فرمیش رو پیدا کردم) و چشمهاش هم با ترافلهای رنگی




واسه خوشگلی بیشتر ، پایین خرسها رو با روبانهای رنگی تزئین کردم و البته بعضی از خرسهامون هم خانوم خرسه هستن و گل سر هم دارن!



آآآآآآآخ! خرس بیچاره! اینم سرنوشتش اینجوری رقم خورده بود. خدایش بیامرزاد! ولی من مرده اون طعم نعناعیشم.

میدونم که درست کردن اینجور چیزا زیاد عمومیت نداره. و شاید تعداد مخاطبان کم باشه. ولی من با ساختنشون خیلی حال میکنم و واقعا احساس خوبی بهم دست میده!

اگه شما از اون دسته از مخاطبانید... ایشالا تو پروژه خرس سازی موفق باشد.

Print Friendly and PDF