از بچگیم چیز زیادی یادم
نیست (یعنی یادم نمیاد دیشب چی خوردم!) ولی خوب یادمه که بچه بودم (تقریبا نه
ساله) بعد از ظهرهای تابستون با داداشم (یه سال کوچیکتره) میرفتیم تو آشپزخونه و
دو تا "فنجون کرم رنگ پلاستیکی هواپیمایی" (هنوزم تو همونا چای سرو
میکنن؟!) دست میگرفتیم و یه زرده تخم مرغ مینداختیم تو هر کدوم.... یه قاشق شکر...
و با شیر داغ پرش میکردیم. با قاشق چای خوری همش میزدیم و میذاشتیمش تو فریزر. بعد
چون صبر نداشتیم، به جای هر بیست دقیقه؛ هر پنج دقیقه میرفتیم سر فریزر و همش
میزدیم. اون وقت داد مامانی خانم بلند میشد که : "اینقدر در فریزر رو باز و
بسته نکنید همه چی آب شد". ولی وقتی مامانی خانم خواب تشریف داشتن... دیگه
بقیه اش واضحه!
تکنیک بستنی سازی من همینطور
پیشرفت کرد تا اینکه دبیرستانی که بودم تابستونا هر روز بستی سنتی درست میکردم.
اینقدر توش تبحر پیدا کرده بودم که خاطرمه بستنیهام تا یک متر هم کش میومد. یه
عالمه ثعلب و یالا! اینقدر معتاد شده بودم که تا آذر ماه هم "هر روز"
بلافاصله بعد از مدرسه گرفتار بستنی سازی میشدم. طعمهای مختلف، رنگهای مختلف.
حالا که به اعتیاد من آگاه
شدید؛ یه بستنی وانیلی یاد بگیرید در حد تیم ملی!
شیر 1 لیوان (250 میلی لیتر)
زرده تخم مرغ 5 عدد
شکر سه چهارم لیوان (150
گرم)
نمک 1 پنس
خامه 400 میلی لیتر
لوبیای وانیل 1 عدد
وانیل مایع 1 ق چ
لوبياي وانیل چیزی نیست که همه جا
گیر بیاد ولی اگه گیر آوردید حتما خودتون رو به یه بستنی وانیلی اصیل دعوت کنید
وانیل رو از طول به دو قسمت
تقسیم میکنیم. خیلی راحته
چاقو رو روی وانیل میکشیم تا
همه دونه ها روی کارد جمع شه. برای هر دو نیمه وانیل این کار رو انجام میدیم
شیر و شکر و نمک رو روی
حرارت میذاریم و هم میزنیم تا حل شه. به جوش که اومد از روی حرارت برمیداریم
دونه های وانیل و پوسته
لوبیای وانیل رو توی شیر میندازیم
در ظرف رو میبندیم و اجازه
میدیم یک ساعت بمونه تا وانیل عطرش رو به شیر بده
شیر رو دوباره روی حرارت
قرار میدیم تا گرم شه
توی یه کاسه بزرگ یخ
میریزیم.
یه کاسه کوچیکتر روش قرار
میدیم
توش دو بسته خامه خالی
میکنیم
با ویسک کمی همش میزنیم تا
یکنواخت شه
زرده ها رو با ویسک کمی
میزنیم
کمی از شیر داغ بهش اضافه
میکنیم و همزمان ویسک میکنیم . به این ترتیب به زرده ها شک وارد میکنیم (که بعدا
که یه دفعه وارد شیر داغ میشن شکه زده نشده و تبدیل به املت نشن!)
حالا زرده ها رو به ظرف شیر
منتقل میکنیم
روی حرارت قرار میدیم و مرتب
هم میزنیم
اینکه توی تصویر ویسک
میبینید رو لطفا نادیده بگیرید و فرض کنید این الان قاشقه
من از ویسک و حرارت بالا
استفاده کردم چون بچه کوچیک دارم و تجربه زیاد و کله خراب
شما با حرارت کم کار کنید و
قاشق چوبی یا سیلیکنی و مرتب هم از روی حرارت بردارید و بذارید که یه وقت خدای
نکرده املت نشه
پس کی کاستردمون آماده است؟
وقتی که کاسترد اینقدر غلیظ
شده باشه که پشت قاشق رو بپوشونه و وقتی با انگشت یه خط میکشیم ، خط ناپدید نشه
کاسترد رو میریزیم توی صافی
ای که بالای ظرف خامه گرفتیم. که اگه احیانا لخته ای بوجود اومده ، گرفته بشه
در همون حال همش هم میزنیم
که یکنواخت ترکیب شه یعنی اینی که توی عکس میبینید درست نیست. ولی من فقط دو تا
دست دارم و یکیش رو هم دوربین اشغال کرده
هم میزنیم تا اینکه کاسترد
کاملا سرد شه .
باز هم نادیده بگیرید که توی
تصویر ویسک وجود داره
اسانس وانیل رو هم اضافه
میکنیم
حالا یه قاشق برمیداریم و تا تهش رو قاشق قاشق میخوریم
یا بهتر از اون..... ظرف رو
سر میکشیم
باور بفرمایید یه همچین
تصمیمی داشتم! ولی چون میدونستم چیز بهتری انتظارم رو میکشه جلوی خودم رو گرفتم
پس به ظرف در داری منتقلش
میکنیم
و میذاریم چند ساعت توی
یخچال بمونه. ترجیحا شب تا صبح
حالا فرداشه
وانیل رو خارج میکنیم و
میشوریم و میذاریم خشک شه واسه استفاده های دیگه (بهش یه پست جداگانه در قسمت
بیسیک اختصاص دادم)
بستنی رو میذاریم توی فریزر
این تصویر بستنیمونه بعد از
یک و نیم ساعت فریز شدن
با چنگال خوب مخلوطش میکنیم
هر بیست دقیقه یه بار با
چنگال همش میزنیم و دوباره میذاریمش توی فریزر
واسه من سه ساعته آماده شد.
ولی بسته به شرایط فریزرتون ممکنه کمتر یا بیشتر طول بکشه
حالا دیگه آماده سروه
آیسکریم اسکوپتون رو از توی
کابینت در بیارید و یالا
بافت: بستنی ای
طعم: رویایی
زمان خوردن: پنج دقیقه
تعداد: یک نفر+یک نی نی
میزان برای شوهر: یک اسکوپ
اگه وانیل ندارید (که
احتمالا ندارید) به سادگی حذفش کنید
اگه خواستید شکر یا خامه یا
زرده تخم مرغش رو کم کنید نتیجه این میشه که بستنی تون بافتش یخی تره و بافت نرم و
یکنواختی نداره. ولی قابل اجراست پس با مسئولیت خودتون به رسپی دست بزنید
این یه بستنی پایه است یعنی
با این رسپی میتونید همه بستنی های دیگه رو تولید کنید
طعم وانیل اصل رو همه
نمیپسندن چون خیلی خاصه. اما اگه اهلش هستید حتما واسه یه بار هم که شده در زمان
حیات پر برکتتون امتحانش کنید
مطمئنم لذت وافر خواهید برد
ما که بردیم. جاتون خالی
پی.اس. اگه شما از پشت پنجره
برف میبینید؛ ما کماکان شبانه روز کولر روشن میکنیم و گر و گر بستنی میخوریم!
برگرفته از davidlebovitz
