بعضي از پستهايي كه ميذارم
صرفا جهت آشنايي با مواد تازه و عجيبه هدف اينه كه اگه جايي ديديد بدونيد چيه و
كاربردش كجاست. پست امروز از اين دسته پستهاست.
سِيگُو sago يه نوع نشاسته است كه از مغز اسفنجي يه نوع
درخت نخل استوايي گرفته ميشه. بيشتر در جنوب آسيا و گينه نو توليد ميشه و در غذاها
و شيرينيجات ازش استفاده ميشه به اين صورت كه نشاسته رو با آب تركيب ميكنن و ازش
استفاده ميكنن. سيگو رو به طور صنعتي به شكل مرواريد هاي ريز سفيد رنگي درست ميكنن
كه از لحاظ ظاهري مثل "تَپيُكا" هستش و ميشه در رسپيها جاي اين دو رو با
هم عوض كرد.
من قبلا دو بار سيگو رو به
صورت دسرهاي مختلف خورده بودم اما هيچوقت خودم پختنش رو امتحان نكرده بودم. تا
اينكه مرواريد جون واسم يه بسته فرستادن و من يه سرچ كوچولو تو اينترنت انجام دادم
و بين رسپيهاي مختلف يه دونه اش رو انتخاب كردم و در اينجا مِن باب آشنايي اون رو
خواهيد ديد
سيگو 100 گرم
آب 4 ليوان
شكر قهوه اي يك سوم ليوان
استار انيس يك عدد
آب يك ليوان
شير نارگيل يك ليوان
انبه 2 عدد
اينا مرواريد هاي سيگو هستن.
اگه روزي روزگاري جايي ديديد متوجه باشيد كه چيه و به چه دردي ميخوره
مرواريد ها رو توي ديگ با 4
ليوان آب ميريزيم و ميذاريم روي حرارت تا بپزه
مرتب هم ميزنيم كه به ديگ
نچسبن
كم كم از بيرون شروع به بي
رنگ شدن ميكنن اما هنوز مركزشون سفيد رنگه
بعد از يك ربع كاملا بيرنگ
ميشن
از روي حرارت بر ميداريم
آبكشش ميكنيم و زير آب سرد
ميگيريم تا نشاسته اضافيش شسته شه
ميذاريم سرد شه
يك ليوان آب و شكر و ستاره
انيس رو توي ديگ ميريزيم و روي حرارت ميذاريم تا شكر كاملا حل شه و ستاره انيس
اسانسش رو به شربت بده
از روي حرارت برميداريم
ستاره انيس رو هم ميتونيد
توي بعضي از عطاري ها پيدا كنيد. همه شون ندارن ولي بگرديد پيدا ميشه.
شير نارگيل رو به شيره شكر
اضافه ميكنيم و اجازه ميديم سرد شه
فيله هاي انبه رو پوره
ميكنيم و آماده كنار ميذاريم
براي سروش هم ابتدا توي
ليوانها رو با مرواريد هاي سيگو تا نيمه پر ميكنيم
شربت نارگيل رو اضافه ميكنيم
تا اينكه سه چهارم ليوان پر شه
روش مقداري پوره انبه
ميريزيم
اگر اجازه بديم پودينگها توي
يخچال بمونن و خودشون رو بگيرن پوره انبه به خوبي روي سطح پودينگ باقي ميمونه
منتها من چون تحملش رو نداشتم درجا انبه رو هم ريختم روش كه زودي تمومش كنم
ظاهرش كه خيلي خوشگله. الحق
باطنش هم عاليه
من كه طعمش رو خيلي دوست
داشتم مخصوصا با انبه. هرچي انبه اش بيشتر باشه بهتر!
بفرماييد پودينگ سيگو با
پوره انبه و سس شير نارگيل با اسانس ستاره انيس!
قاشق اول رو هم با آرزوي
اينكه همه تون بتونيد يه روزي از اين پودينگ واسه خودتون درست كنيد و لذت ببريد
خوردم. انشالا كه به زودي موفق به درست كردنش بشيد. من خودم آدم خيلي صبوري هستم
اما چون ميدونم خيلي ها تا چيزي ميبينن دلشون ميخواد همون لحظه دعا كردم كه به
سرعت به آرزوشون برسن
يكي از راههاي سروش اينه كه
همش بزنيم تا پوره انبه تو كل پودينگ مخلوط شه.
من خصلتا به مادربزرگم رفتم
و تنهايي هيچي از گلوم پايين نميره. فرداش يه كم از پودينگه واسه حميده جون بردم و
در كمال تعجب من تا در ظرف رو باز كرد گفت : "اِه! از اينا!!!" . گفتم: "يعني
چي كه از اينا؟ سيگو كه تو ايران پيدا نميشه". گفت: " آره اسمشم همينه
سِگو. ريخته تو بازار دَيِر كسي نيست جمع كنه"!!! جل الخالق! بعضي وقتها يه
چيزايي تو اين استان ما پيدا ميشه كه آدم شاخش در مياد. ظاهرا سيگو توي شهرستان
دير جزء دسر هاي سنتي به حساب مياد و ماه رمضونها حتي حلواش رو هم درست ميكنن! دو
روز بعدش حميده جون سفارش داد واسم يه بسته گنده اش رو فرستادن. حالا ميتونم تمام
رسپيهاي توي اينترنت و سنتي استان رو امتحان كنم.
خب جاي شكرش باقيه كه حداقل
فهميديم سيگو تو ايران به راحتي قابل خريداريه و اگه مايل بوديد ازش داشته باشيد
حداقل ميدونيد بايد كجا دنبالش بگرديد. ارزون هم هست كافيه يه مسافر از بوشهر
داشته باشيد و بقيه اش ديگه حله!
(شرمنده كه من هنوز دارم
رسپيهاي انبه اي پست ميكنم. گفتم الان پستشون كنم بهتره تا اينكه بذارم سال ديگه
كه فصل انبه شروع شد پست كنم. من خيلي از برنامه عقبم هنوز حتي تو آرشيوم چيزايي
دارم كه پارسال ازشون عكس گرفتم و فرصت پستش پيدا نشده. ولي خدا بزرگه. كم كم!)
