به اون مقدار "شير
اول گاو پس از زايمان" آغوز ميگن. بچه كه بودم هر از گاهي براي ننه آغوز هديه
مي آوردند و ننه هم ميدادش به ما كه بخوريم. راستش رو بخوايد (با وجود اينكه چيز
زيادي از دوران بچگيم تو ذهنم باقي نمونده) تا اونجايي كه يادم مياد اون موقع من
آغوز رو زياد دوست نداشتم چون بوي گاو ميداد!
تو شهر ما كسي
گاو نگه نميداره كه شير محلي وجود داشته باشه كه آغوزش به ما برسه. تازه اگر هم
كسي داشته باشه ديگه هديه نميده. اينه كه من قرنها بود آغوز نخورده بودم تا اينكه
كه ازدواج كردم و متوجه شدم مادر آقاي شوهر واسه ناهار سر سفره آغوز ميذارند. اولش
فكر كردم از روستا براشون هديه آوردن ولي بعد در كمال تعجب متوجه شدم كه با شير
معمولي موجود در بازار خودشون تو خونه آغوز درست ميكنند. جالبه بدونيد كه اين آغوز
از لحاظ قيافه و طعم خيلي به آغوز محلي نزديكه و نكته مثبتش اينه كه اصلا بوي گاو
نميده!
من قبلا حكايت
لورك رو از زبان سركار خانم مادر شوهر براتون نقل كردم اينبار آغوز رو بشنويد:
وقتي كه توي
روستا يك گاو زايمان ميكرده عصر اون روز شيرش رو ميدوشيدند و مقداري هم براي
گوساله بخت برگشته باقي ميذاشتن. بعد فردا صبح و فردا عصرش هم باز اين شير رو
ميدوشيدند. حدود 8 كيلويي شير به دست ميومده. ديگ رو روي حرارت متوسط قرار ميدادند
و شير به سرعت غليظ ميشده و تبديل به آغوز ميشده. چون اون وقتها تو روستاها يخچالي
وجود نداشته اين آغوز رو در جا مصرف ميكردند و هر چي اضافه ميومده هم به همسايه ها
هديه ميدادند.
مادر شوهرم
تعريف ميكنند كه چند سال پيش كه رفته بودند روستا از يكي از خانمهاي روستا تهيه
آغوز از شير يارانه‌اي رو ياد گرفته اند.
من با شير پاكتي
هاي معمولي درستش ميكنم كه به مناسبت 18 اسفند "روز بوشهر" براتون آماده
اش كردم و توضيح ميدم تا در خانه انجامش بديد و از فوايد زيادش بهره ببريد:
شير 4 ليوان
ماست 1 ليوان
زرده تخم مرغ 1
عدد
زعفران و سياه
دانه به ميزان دلخواه
ماست و زرده تخم
مرغ رو مخلوط ميكنيم.
اگر مايليد بوي
تخم مرغ گرفته شه و آغوز يه رنگ زرد خوشرنگي به خودش بگيره بايد از زعفران استفاده
كنيد.
ميتونيد زعفران
رو مستقيم توي شير يا ماست بريزيد يا از زعفران دم كرده استفاده كنيد. اندازه اش
هم دست خودتونه.
براي طعمدار
شدنش از سياه دانه استفاده ميشه. اختياريه.
شير رو در ديگ
ريخته و اگر مايليد مقداري سياه دانه در شير بريزيد.
بعضي ها سياه
دونه دوست ندارن. من انگشت اشاره رو به سمت هيچكس نشانه گيري نميكنم (آقاي شوهر).
اگر شما يك مادر
دلسوز هستيد دو بار آغوز درست ميكنيد يكبار بدون سياه دونه براي كاكل زري تون.
يكبار هم با سياه دونه براي عروس عزيزتون.
ولي اگر شما يك
همسر لجباز هستيد اينقدر با سياه دونه درستش ميكنيد تا ذائقه شوهرتون تغيير كنه و
درس عبرتي باشه براي پسرتون.
ديگه خود دانيد!
شير رو روي
حرارت متوسط قرار ميديم. همينكه خواست بجوشه مخلوط ماست رو اضافه ميكنيم.
همش ميزنيم و از
روي حرارت برش ميداريم.
اجازه نديد
بجوشه.
مشاهده ميكنيد
كه ميبره و آغوز شكل ميگيره.
(رنگش الان به
خاطر نور بد آشپزخونه اينطوري ديده ميشه. رنگ واقعيش رو در تصوير بعد ببينيد.)
روي يه توري يه
پارچه تنظيف قرار ميديم و آغوز رو توي تنظيف ميريزيم.
صبر ميكنيم تا
آبش چكيده بشه و آغوز فرم بگيره.
توي كاسه ريخته
و توي يخچال قرار ميديم تا خنك شه.
آغوز همراه
بسيار مناسبي براي خرماست.
خيلي خيلي
خوشمزه است ولي من نميتونم تصميم بگيرم كه آغوز رو بيشتر دوست دارم يا لورك رو.
لورك يه ته مزه
ترشي داره ولي آغوز شيرينتره.
يك بار هم بدون
سياه دونه براتون ازش عكاسي كردم كه رنگش رو ببينيد.
اين آغوز يك ظهر
آفتابي به نيت آقاي شوهر تهيه شد و به تنهايي توسط خودم تناول گرديد!
همينطور كه گفتم
اين مدل محصولات لبني يعني آغوز و لورك و ريكتا به دليل داشتن پروتئين بالا يك
ميان وعده بسيار مناسب هستند براي دوستاني كه قصد كاهش وزن دارند.
درستش كنيد كه
غفلت موجب پشيمانيست.
فوق العاده
خوشمزه.
من آغوز رو به
مناسبت 18 اسفند روز بوشهر براتون تهيه كردم.
تمام عالم از آن
شما باد، من این یک تکه جا را دوست دارم!
بوشهر روزت
مبارك!
