عشق من، نان
سیر!
یعنی نه تنها یک
همراه بی رقیب برای خوراک هاست بلکه به تنهایی هم آدم رو ارضاء و خوشحال میکنه.
حالا البته
نمیشه حکم قطعی صادر کرد ولی خب ما یه همچین آدمایی هستیم!
نان سیر رو میشه
به مدلهای مختلف درست کرد. تنوعش خیلی زیاده ولی خب تقریبا نتیجه یکسانه. قدری
طعمها متفاوت خواهند بود که خب برای ما عشاق نان سیر این یک مزیت به حساب میاد.
نان سیر پنیری
رو قبل از مدلهای دیگه اش شرح میدم چون طرفداران بیشتری در بین ایرانیان داره.
برای تهیه این
مدل نان سیر شما به مواد زیر احتیاج دارید:
نان باگت
روغن زیتون
پودر سیر
پارمزان
ماتزارلا
منتها چون ذائقه
ها متفاوتند و ممکنه یکی خیلی سیر دوست داشته باشه و پودر سیرش رو زیاد تر بریزه و
یکی خیلی پنیر پیتزا دوست داشته باشه و یک کوه ماتزارلا روش بریزه؛ من اندازه ها
رو نمیدم.
صلاح مملکت خویش
خسروان دانند.
باگت نباید تازه
باشه.
یعنی باید یکی
دو روزی از عمرش گذشته باشه.
اگر همین الان
باگت تازه خریدید و هیچ رقمه هم نمیتونید با خودتون کنار بیاید که یکی دور روز
واسه اش صبر کنید... بذاریدش فریزر تا حسابی سفت شه.
بعد با کارد اره
ای به ضخامت دو بند انگشت به صورت مایل (یعنی زاویه دار مطابق تصویر) برش بزنید.
اینکه میگم دو
بند انگشت ممکنه شبهه پیش بیاد که خب بعضیها انگشتاشون کشیده است بعضی ها
تپله...حالا چیکار کنیم؟! آقا اینکه شما نان سیر رو قطور میپسندید یا نازک یه چیز
کاملا اختیاریه. من یه ابعاد حدودی بهتون دادم. هر مدلی که دوست دارید برش بزنید.
زیر و روی نانها
رو با روغن زیتون چرب کنید.
یا هر روغن دیگه
ای که مایل بودید.
مثلا روغن جامدمحلی
یا اصلا از
اسپری روغن زیتون فوق بکر استفاده کنید که الحمدلله این روزها با مارکهای مختلف ایرانی
و خارجی در بازار موجوده.
بعد روی نانها
پودر سیر بپاشید.
کم و زیادش
کاملا تحت کنترل شماست.
حالا میتونید از
پودر سیر استفاده کنید یا گرانول سیر. باز این هم با مارکهای ایرانی و خارجی در
بازار موجوده.
فر رو روی 200
درجه سانتیگراد قرار میدیم و اجازه میدیم کاملا گرم بشه.
روی سینی حاوی
نانها رو با فویل میپوشونیم.
سینی رو در فر
قرار میدیم.
به مدت 8 تا 10
دقیقه
بعد سینی رو از
فر خارج کرده و نانها رو روی یک تکه فویل (جهت جلوگیری از کثیف شدن سینی پس از ذوب شدن پنیر) قرار میدیم.
روی نانها پودر
پارمزان میپاشیم.
از من
میپرسید... هر چی بیشتر بهتر!
حالا نوبت
ماتزارلاست.
از اونجایی که
ایرانی ها عاشق پنیر پیتزا هستند این قسمتش رو هم به خاطر دل خوانندگان گرامی
مینوسیم که: ماتزارلا هم هر چی بیشتر بهتر.
ولی خودم کمش رو
دوست دارم.
واسه همین زیاده
روی نکردم!
دلیل اینکه الان
شما یک کوه پنیر رنده شده روی نانها نمیبینید همینه.
ولی بی تعارف
میگم... خجالت نکشید... محفل بی ریاست... پلیس دستگیرتون نمیکنه... آقا بریز اون
پنیر قشنگه رو!
مجددا سینی رو
برای 3 تا 4 دقیقه یا تا زمانی که پنیر روی نانها ذوب بشه توی فر قرار میدیم.
اصلا نان سیر
فقط همین یک صحنه شه که دیدن داره!
مجددا تکرار
میکنم اینکه ضخامت نانها چقدر باشه کاملا اختیاریه.
همچنین اگر شما
تمایل دارید که نانها کاملا برشته باشند میتونید اون زمان برشتگی اولیه اش رو
افزایش بدید.
و خب صد البته
زمان پخت بستگی به نوع فر شما خواهد داشت.
این موضوع با کسب
یکی دو تجربه مشخص میشه.
موضوع دوم که
باید روش تاکید کنم اینه که زمان پخت دوم باید کوتاه باشه یعنی زمانی که دیگه پنیر
رو روی نانها ریختید باید توجه داشته باشید که اگر نانها زیاد توی فر بمونند پنیر
زیادی میپزه و خشک میشه. درسته که روش برشته خواهد بود ولی دیگه بعدا این مدلی
پنیرش کش نمیاد.
که خب البته یه
تصمیم کاملا شخصیه.
از من میپرسید
نان سیر رو باید همونجا دم در فر خورد!
یعنی داغ داغ.
اصلا هم مهم نیست که دهنمون میسوزه. مهم اینه که اون "لحظه" رو دریابیم!
همین "لحظه
ها" هستن که به زندگی آدم بُعد میدن. از این حرفا!!!