من بادمجان رو
به گوشت قرمز و مرغ و میگو و ماهی ترجیح میدم. اسم منو بذارید آدم عجیب غریب ولی به
نظر من طعم بادمجان از همه اینها یه سر و گردن بالاتره!
به دلیل علاقه
زیادی که به پنیر و بادمجان دارم یه غذای فانتزی واسه خودم درست میکنم که شامل همه
اینا میشه. اگر علایق مشترکی با من دارید از الان خودتون رو عاشق غذای امروز در
نظر بگیرید.
آرد سوخاری 2 ق
غ
بادمجان متوسط 3
عدد
سس مارینارا 1
لیوان
پنیر پارمزان
رنده شده 2 ق غ
پنیر تست ورقه
ای 4 عدد
پنیر ماتزارلای
رنده شده 2 ق غ
پنیر ماتزارلای
رنده شده 2 ق غ
پنیر پارمزان
رنده شده 2 ق غ
فر رو روشن کرده
و روی 180 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
بادمجان ها رو
پوست گرفته و حلقه حلقه کنید. به ضخامت حدودی یک سانتیمتر.
میتونید
بادمجانها رو نمک بزنید و بعد از یک ربع شسته و خشک کنید ولی اگر بادمجانها تازه و
بدون تخم باشند نیازی به شیرین کردنشون نیست و میشه این مرحله رو حذف کرد.
سینی رو چرب
کرده و برشهای بادمجان رو توی سینی میچینیم. با برس روی بادمجانها رو با روغن
زیتون چرب میکنیم. روشون آرد سوخاری پاشیده
و در فر قرار میدیم.
بسته به ضخامت
بادمجانها و جنس سینی و شرایط فر، زمان پخت متغیر خواهد بود. ولی بعد از ربع ساعت
مرتب چکش کنید و همین که بادمجانها نرم شدند دیگه کفایت میکنه.
از فر خارج
کنید.
برای تهیه آرد
سوخاری در خانه به این پست مراجعه کنید.
تو فاصله ای که
بادمجانها میپزند سس مارینارا رو آماده میکنیم.
برای تهیه سس
مارینارا در خانه به این پست مراجعه کنید.
نیمی از مارینارا
رو کف ظرف مورد نظرمون میریزیم.
چون کسرولها
همینطور که عرض شد در همون ظرفی که پخته میشن سرو خواهند شد؛ بهتره از ابتدا ظرف
مناسبی براش در نظر بگیرید.
سایز ظرف من 17
در 17 سانتیمتر هستش.
نیمی از
بادمجانها رو روی مارینارا میچینیم.
و دو قاشق پنیر
پارمزان روش میپاشیم.
و بعد چهار ورقه
پنیر ورقه ای تست.
و احیانا اگر
خواستید هم ... بیشتر!
و بعد دو قاشق
ماتزارلای رنده شده.
بقیه بادمجان.
بقیه مارینارا و
دو قاشق ماتزارلا.
روی ظرف رو با
یک تکه فویل آلومینیوم پوشانده و ظرف رو به مدت ربع ساعت توی فر قرار میدیم.
از فر خارج کرده
و دو قاشق پارمزان روش میپاشیم.
و اگر دوست
داشتید میتونید با مقداری جعفری بهش روح بدید!
واااااااااای!
جا داره انسان با دیدن این صحنه غش کنه. جدی میگم اصلا صحنه کش اومدن پنیر مذاب یه
همچین خاصیتی داره! حس عجیبی به آدم میده. باید معتاد باشی تا درک کنی.
به به!
به به!
بازم به به!
اصلا تا داغه و
پنیرش مذابه باید قاشق قاشق از خجالتش در اومد!
همین جاری شدن
پنیر مذابش رو عشقه!
اگپلنت پارمزان صد
درصد معرف حضور تمامی دوستان هستش. این ورژنی که من درست میکنم دیگه بادمجونش سرخ
کردن نمیخواد و خداییش طعم و شکلش هم عالیه. اصلا شاید متحول شدید و تصمیم گرفتید
دیگه از این به بعد به جای اون ورژن سرخ شده از این ورژن کبابی استفاده کنید.
امتحانش ضرری نداره. تازه منفعت هم داره.
درست کنید.
بخورید. لذت ببرید.
اُ! راستی داشت
یادم میرفت... اگه بچه کوچیک موچیک تو دست و بالتون نیست؛ مارینارا رو تند و تیز
درست کنید که دیگه اساسی خوشمزه شه. حالا لذت ببرید!
