میگو سوخاری رژیمی

ovenfriedshrimp (1).jpg

میگوی سوخاری یکی از غذاهای محبوب واسه ما جنوبی هاست. عاشقشیم. واسش سر و دست میشکونیم. همیشه خواهانشیم...
حتی بچه های "بد خوراک" من هم عاشق میگوی سوخاری هستند. خیلی کم میخورند ولی عاشقشن.

میدونید که من سالهاست رژیم غذایی سالمی رو دنبال میکنم و "سرخ کردنی" شامل این رژیم نمیشه. اینه که "فر"  تو خونه ما همه کاره است. هر روز روشن میشه و تا به حال هم خدمات صادقانه ای انجام داده.

من میگوی سوخاری سرخ شده نمیخورم. واقعیتش اینه که واسه بچه هام هم به ندرت غذای سرخ کردنی درست میکنم. خیلی کم پیش میاد. خیلی خیلی خیلی کم. اینه که حتی میگوی سوخاری رو هم بدون اینکه سرخ کنم واسه شون درست میکنم. توی فر. بدون روغن.

اگه دستتون توی کاره و اهل سرخ کردن نیستید ولی عاشق سوخاری ها هستید؛ الان تایید میکنید که درست عمل اوردن غذاهای سوخاری بدون سرخ کردن، اصلا کار ساده ای نیست.
من خودم مرتب در حال تصحیح رسپی هام هستم و مرتب کم و زیادش میکنم و بالا پایینش میکنم و تغییرات توش ایجاد میکنم که کیفیت و طعمش بهتر بشه.

قبلا هم دو مدل میگوی سوخاری بدون سرخ کردن رو آموزش دادم. این و این.

امروز ولی شاهد یه میگوی سوخاری هستید که طعمش سوخاری تره.
من بدون روغن درستش میکنم و از نظر خودم طعمش عالیه.

ظاهرش رو هم میبینید که کاملا طلایی و خوشرنگ و زیباست و "بچه جذب کن"!

صد البته که مثل میگوی سوخاری ای که در حمام روغن سرخ شده باشه نمیشه (مثل این رسپی و این رسپی ) ولی با توجه به اینکه اون ضرر و زیان رو به بدن ما وارد نمیکنه خیلی هم قابل قبوله.

یه فوت کوزگری داره واسه طلایی و زیبا شدنش. که در ادامه توضیح خواهم داد.


ovenfriedshrimp (2).jpg

میگوی متوسط 40 عدد

تخم مرغ 2 عدد

آرد 4 ق غ

پودر سیر نصف ق چ

پودر پیاز نصف ق چ

نمک و فلفل

آرد سوخاری یک و نیم لیوان


ovenfriedshrimp (3).jpg

میگو ها رو پاک میکنیم و رگ کمرش رو میگیریم و میشوریمشون و آبکش میکنیم تا آبش کاملا گرفته شه و سطحشون خشک باشه.

(توی این پست شیوه پاک کردن میگو رو توضیح دادم)

ovenfriedshrimp (4).jpg

آرد و تخم مرغ و پودر سیر و پودر پیاز ( و یا هر ادویه ای که عشقتون کشید!) و نمک و فلفل رو توی مخلوط کن یا بلندر بریزید. و دستگاه رو روشن کنید تا یه مایه یکنواختی تشکیل شه.
البته میتونید هم، با دست هم بزنید. ولی با بلندر خیلی سریع تر و راحت تره.
میزان نمک و فلفلش دست خودتونه. و همینطور که گفتم ادویه اش رو هم هر بار میتونید تغییر بدید. مهم نفس عمله!


ovenfriedshrimp (5).jpg

و اما رمز زیبا و خوشرنگ شدن میگوی سوخاری بدون روغن:
ابتدا مطابق دستور آرد سوخاری درست میکنیم.
خیلی ساده است و من سالهاست که انجامش میدم و همیشه توی یخچال یه مقدار آرد سوخاری خانگی دارم.

آرد سوخاری رو توی یه سینی میریزیم. من روی کاغذ روغنی ریختم ولی نیازی هم نیست. همون سینی به تنهایی کفایت میکنه.

فر رو روشن میکنیم و روی 190 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
سینی رو توی فر میذاریم.
بعد از 5 دقیقه آرد سوخاری رو هم میزنیم.
و باز توی فر میذاریم.
و مجددا بعد از 5 دقیقه همش میزنیم.
هدف ما اینه که آرد سوخاری مون طلایی رنگ بشه. بسته به فر، زمانش متغیر خواهد بود. پس حتما کنار فر می ایستیم و چکش میکنیم که خدای نکرده نسوزه.
همینطور 5 دقیق، 5 دقیقه چکش میکنیم تا زمانی که از رنگش رضایت پیدا کنیم.
بعد از فر خارج کرده و اجازه میدیم سرد شه.

در این مرحله در صورت تمایل میتونید بهش ادویه های دلخواه نیز اضافه کنید.

ولی من چون واسه بچه ها درست میکنم و اونا به اندازه خودم "ادویه دوست" نیستند؛ دیگه هیچ ادویه ای به آرد سوخاری اضافه نمیکنم (تازه توی مایه هم فلفل نمیریزم چون هنوز "فلفل دوست" هم نشدند! البته دارم روشون کار میکنم.)
آهان... اینم بگم که من میگوی سوخاری رو فقط اول فصل میگو که میگوی تازه توی بازار هست درست میکنم. میگوی تازه اصلا بوی بدی نداره و حتی بدون ادویه هم عالیه. فکر کنم قبلا هم تعریف کردم که من فقط با میگوی تازه است که میگوی سوخاری درست میکنم و فصل میگو که تمام شد دیگه میرم تو کار سایر غذاها. آخه عقیده دارم که میگو وقتی توی فریزر میمونه بوش عوض میشه و نیاز به افزودن ادویه بیشتری هست.

خلاصه اش اینکه آقا ما توی آرد سوخاری چیزی نمیریزیم و ساده مصرف میکنیم.



ovenfriedshrimp (6).jpg

حالا همه چیز رو جلو رومون میچینیم.
آرد سوخاری
مایه
میگو

ovenfriedshrimp (7).jpg

با یه چنگال یه دونه میگو بر میداریم.


ovenfriedshrimp (8).jpg

میزنیم توی مایه.
بیرون میاریمش و اجازه میدیم مایه اضافی ازش بچکه.

غلظت مایه متاسفانه استاندارد نداره چون سایز تخم مرغ ها استاندارد آنچنانی ای ندارند. و توی بازار تخم مرغ با سایزهای مختلف به فروش میرسه و ممکنه یه روز تو خونه تخم مرغ های خیلی درشت یا خیلی ریز داشته باشید.
و از اون بدتر جنس آردها هم استاندارد نداره و میزان جذب رطوبتشون متغیر هست.
ولی این مایه زیاد حساس نیست و رقیق و غلیظ بودنش آنچنان هم اهمیت نداره.
آرد رو کم کم اضافه کنید و غلظتش رو میتونید با تصاویر تنظیم کنید.


ovenfriedshrimp (9).jpg

حالا میگو رو میندازیم توی ظرف آرد سوخاری.


ovenfriedshrimp (10).jpg

و میگوی ما با آرد سوخاری پوشش داده میشه.


ovenfriedshrimp (11).jpg

به همین ترتیب همه میگو ها رو آماده میکنیم و روی یه کاغذ روغنی توی سینی فر میچینیم.
من کاغذم رو چرب نمیکنم چون جنسش کلفته و کاملا نچسبه. ولی شما اگر دوست داشتید میتونید کاغذ رو چرب کنید.

الان توی بازار صفحات سیلیکونی و ورق های تفلون به راحتی گیر میاد میتونید خریداری کنید و به سادگی ازشون استفاده کنید.
ولی خوبی کاغذ روغنی به اینه که دردسر شستن رو هم نداره!!! بله! میدونید که من تنبلم!


ovenfriedshrimp (12).jpg

برای میگوی متوسط، مدت زمان پخت 15 دقیقه است.
ولی باز سایز میگوها هم استانداردی نداره و بهتره بعد از 12 دقیقه چکش کنید. یه دونه اش رو فوت کنید و بخورید و اگر پخته بود از فر خارج کنید.
میگو اصلا پختی نداره. یعنی اگر میگوهاتون ریز هستند که 5 دقیقه ای هم آماده است. پس برای میگوهای ریز باید چک کردنش رو بعد از 5 دقیقه شروع کنید.

ovenfriedshrimp (13).jpg

این طلایی رنگ بودن آرد سوخاری مربوط به همون فوت کوزگری میشه. وگرنه بعد از اینکه میگو ها رو کاور کردیم که دیگه آنچنان پختی نداره. 
مشاهده میکنید که بعد از 15 دقیقه، کاور میگوها قدری طلایی تر شده.

صد البته که شما میتونید قبل از اینکه سینی رو توی فر بذارید؛ با اسپری روغن روی میگوها رو اسپری کنید. اینطوری خیلی سوخاری تر و طلایی تر میشن. اما به نظر من آنچنان توی طعم میگو تاثیری نمیذاره.

اگر اسپری روغن در دسترس دارید؛ امتحانش کنید و خودتون تشخیص بدید که کدوم ورژنش رو میپسندید. با روغن یا بدون روغن؟!


ovenfriedshrimp (14).jpg

این تصاویر واسه من نوستالژی داره!
یادش بخیر 5 سال پیش تمامی عکس های من یه دونه پارازیت توشون داشتن!
یه دست کوچولو در حال ور رفتن با مواد!
مهدی حتی قبل از یک سالگی توی تمام امور زندگی مامانش دخالت میکرد.
نه اینکه الان نکنه! هنوز هم با قدرت و صلابت در صحنه حضور داره و نمی ذاره مامانش با آرامش به کارهاش برسه!

ولی لیانا فرق میکنه. قبلا هم گفتم. شخصیت بسیار بزرگی داره. یعنی بدون اجازه دست به چیزی نمیزنه. همیشه اجازه میگیره. اگر مامانش تاییدیه رو صادر کرد؛ دست میزنه! وگرنه فقط آروم کنارت میشینه! فرهنگش بسیار بالاست!

الان که دارم تایپ میکنم خنده ام گرفته. آخه اگه مهدی اینا رو بخوره آتیشم میزنه. واقعا آتیشم میزنه!
وای یعنی هر کاری میکنم نمیتونم جلوی خنده ام رو بگیرم. فقط تصور میکنم یکی دو سال دیگه که سواد خوندن و نوشتن درست و حسابی پیدا میکنه بیاد این جملات رو بخونه... تعریف؟ از لیانا؟ پا روی خطر قرمز مهدی گذاشتن؟

مهدی با اون روحیه لطیف و حساسش ... همینجوریشم اعصابش خورده که چرا یه رقیب براش پیدا شده ... هیچ کس هم که جرات نداره در دنیای واقعی کوچکترین تعریفی از لیانا بکنه. بیاد ببینه مامانش مرتکب چه خبطی تو دنیای مجازی شده ... خون جلو چشمش رو میگیره!

بچه ها چقدر گناه دارن.
دنیای کوچیکترها واقعا دنیای سختیه. چون اونقدر قوی نیستند که بتونند از خودشون دفاع کنند. خیلی گناه دارن. ولی خب ... واسه ما گذشته واسه اونها هم خواهد گشت.


ovenfriedshrimp (15).jpg

این عکسها مال دو ماه پیشه که اوایل فصل میگو بود. لیانا همون روز بازم خیلی نا آروم بود و یه بند گریه میکرد. منم تمام کارهام رو بچه بغل انجام دادم. حتی عکاسی. (دیگه عادت کردم)
وقتی غذا آماده شد، اجازه گرفت و یه برش لیمو و یه میگو برداشت!
منم که دیگه عادت کردم که عکس های پارازیت دار بگیرم و به خودم سخت نمیگیرم. گذاشتم کار خودش رو بکنه و همینکه رضایت داده بود از بغلم پایین بیاد، جاش رو سر بود!


ovenfriedshrimp (16).jpg

میگوی سوخاری رژیمی.
میگوی سوخاری ای که میتونید هر روز بخورید و عذاب وجدان نداشته باشید.
خب البته هیچ کس هر روز میگوی سوخاری نخواهد خورد. ولی نداشتن عذاب وجدان چیز واجبیه.
خوشمزه است. فقط خیلی مواظب باشید که خشک نشن. چون میگو پختی نداره و سریع آماده میشه. تلاش کنید که میگو رو آبدار بردارید و لاستیکی نشه.
با سالاد و مخلفات سرو کنید.
سسش رو هم جلسه بعد خواهید دید.



کپی برداری از مطلب مجاز نمیباشد. لطفا به همین صفحه لینک دهید. متشکرم
براي استفاده بهتر از كارگاه آشپزسازي لطفا مبحث سوالات متداول را به صورت كامل مطالعه بفرماييد
Print Friendly and PDF