کلبه های زنجبیلی مینیاتوری روی فنجان شما


به پیشنهاد من واسه اتاق مون یه قهوه ساز خریدیم که کلاس کارمون بره بالا. بچه ها هم پایه بودن و اوضاع ردیف شد.
هیچ کار من مثل آدمهای نرمال نیست! توی تابستون گرما پیشنهاد خرید قوه ساز دادم ... احتمالا واسه زمستون هم یه دستگاه بستنی ساز بخریم! البته باید صبر کنیم که قسط های وامی که واسه خریدن قهوه سازه گرفتیم تموم شه
واسه افتتاح رسمیش هم تصمیم گرفتم واسه اونهایی که دنگ داده بودن یه دنگ کلبه بدم!

یه دونه کلبه زنجبیلی روی لیوان قوه هر نفر... جشن خوبی میشه....


کره 100 گرم
روغن جامد 1 ق غ
آرد ½ 2 لیوان
تخم مرغ 1 عدد
شکر ½ لیوان
نمک ½ ق چ
پودر زنجبیل 1 ق غ
پودر دارچین 1 ق غ
پودر جوز هندی ½ ق غ
بیکینگ پودر نصف ق چ
شیره خرما 3 ق غ
عسل 3 ق غ




آرد و نمک و بیکینگ پودر و ادویه ها رو توی یک ظرف بزرگ با ویسک میزنیم و یا الک میکنیم. ( اینی که میبینید دارم رنده میکنم جوز هندیه که باید از عطاری ها بخرید)




کره و روغن رو روی حرارت یا توی مایکروفر ذوب کنید ( قبل از اینکه کاملا ذوب شه از توی فر در بیارید) و بعد با شکر و تخم مرغ خوب بزنید تا کف کنه و مایه یکدستی بشه





بعد به مخلوط آرد اضافه کرده و هم بزنید. ( میبینید که چسبندگیش کمه) بعد شیره و عسل رو اضافه کنید و با دست خمیرش کنید ( ولی ورز ندید) اگر شیره خرما ندارید با عسل جایگزینش کنید





خمیر رو به سه قسمت تقسیم کنید و توی کیسه به صورت دیسک در بیارید و برای حداقل یک ساعت توی یخچال بذارید. بهتر اینه که یک شب بمونه. تا سه روز هم میتونید نگهش دارید. خوب هم فریز میشه و ماندگاری داره.






این نوع بیسکویت رو بهش میگن بیسکویت زنجبیلی. معمولا به صورت آدمک زنجبیلی درستش میکنن ( من درست کردم ولی قبل از عکس گرفتن خوردمش) و برای کریسمس هم کلبه های زنجبیلی بزرگ درست میکنن. ولی این مدلش رو من توی سایت notmartha دیدم و خیلی خوشم اومده بود. کوچولوه و برای یک نفر کافیه و از اون بهتر اینکه روی فنجون سوار میشه!

این نوع بیسکوییتها رو واسه خاطر طعمشون درست نمیکنن. چون زیاد جالب نیست. ولی خیلی عالی میشه باهاشون کارهای شیک درست کرد. چون فرمش توی فر خراب نمیشه و بیسکویت سفتی هم هست. طعمش ولی به خاطر این همه ادویه ای که داره ، تنده و گرمه... واسه این خیلی معروفه که جزء شیرینی های سنتی به حساب میاد. پس هرگز به عنوان بیسکوییت عصرونه و یا توی مهمونی ها ازش استفاده نکنید. حتما هم اول در مقیاس کم درست کنید که رو دستتون باد نکنه. تازه این رسپی که من دادم توش فلفل نداره!

برای قالب زدن باید شابلن کلبه ها رو داشته باشید. من یک ساعت وقت گذاشتم واستون با مقیاس کشیدمش. یعنی این عکس رو توی پنجره جدید باز کنید و بعد ذخیره کنید و بعد پرینت بگیرید و روی مقوا منتقل کنید ( من که طبق معمول از روش تنبل پسند خودم استفاده کردم و کاغذ رو گذاشتم روی مانیتور و یالا....ولی به عنوان یه مهندس عمران وظیفه انسانی خودم دونستم که یه نقشه کلبه بدم دستتون!)





به اندازه سینی فرتون فویل ببرید و روی فویل رو آرد بپاشید و خمیر رو روی فویل باز کنید . هر بار مقدار کمی رو استفاده کنید و بقیه اش رو هم بذارید توی یخچال. پشت شابلن هاتون رو هم آرد بپاشید. خمیر رو هم تا اونجایی که ممکنه نازک باز کنید. یک میل.





دور شابلن ها رو بهتره که با رولت پیتزا ببرید ( تجربه ثابت کرده که خیلی تمیز تر از برش با کارد میشه) .خیلی مهمه که با ظرافت و دقیق کار کنید. چون اگه خطوط رو صاف نبرید بعد توی مونتاژ کردن دچار دردسر خواهید شد. من از ساعت 3 که قالب زدن رو شروع کردم تا 9 شب طول کشید! ولی در عوض تمیز در اومد

سعی کنید همه اجزای یک کلبه رو توی یک سینی قرار بدید چون ممکنه هر سینی کم و یا زیاد توی فر بمونه و رنگ بیسکویتها متفاوت بشه. اجزای کلبه رو با فاصله ببرید که جای کمی پف کردن هم داشته باشه





در کلبه رو با کارد ببرید




کاری که میکنیم اینه که... اضافی خمیر رو برمیداریم ...نه خود تیکه های کلبه رو! چون اینطوری خیلی تمیز تر باقی میمونه و بعد خطوط اتصال صاف از آب درمیاد

حالا فویل رو توی سینی میذاریم و هر سینی رو برای یک ربع توی یخچال میذاریم تا خوب سفت بشه. حالا دیگه فر رو روشن میکنیم. 180 درجه سانتیگراد 350 فارنهایت. بعد هر سینی رو به مدت 10 دقیقه توی فر میذاریم




بهتر اینه که رویال آیسینگتون رو هم همین الان درست کنید. ست اول کلبه که سرد شد، یه کلبه درست کنید که مطمئن شید روی فنجونها یا لیوانهاتون درست فیکس میشه. اگه روی لیوان نمی ایسته باید عرض در رو بزرگتر کنید. میشه تا بیسکویتها سرد نشده اصلاحش کرد. و یا اگه سرد شده با چاقو تراشیدش. ولی بقیه بیسکوییتها رو دیگه متناسب با لیوانها درست کنید.





بیسکویتها که کامل سرد شد شروع به مونتاژ میکنیم. یه قیف کاغذی درست کنید و با رویال آیسینگ شروع به چسبوندن دیوار ها کنید ( درست کردن قیف و رویال آیسینگ رو قبلا کامل توضیح دادم)





چند ثانیه بیشتر طول نمیکشه و سریع خودش رو میگیره




به همین ترتیب میذاریم تا اجزا کاملا محکم بشه و بعد قسمتهای دیگه رو وصل میکنیم





کل کلبه ها رو تا این مرحله درست کنید . ( با این خمیر تقریبا 12 تا 14 کلبه میشه درست کرد)





سقف کلبه رو هم به همین شکل با رویال آیسینگ به دیوار ها میچسبونیم





بعد اجازه بدید کاملا سفت شن





شما میتونید به همین شکل بیسکویتها رو روی لیوان یا فنجون سرو کنید. فقط توی لیوانها رو تا بالا پر از قهوه یا هات چاکلت یا چای نکنید که کلبه ها خیس نشن





میتونید هم با رویال آیسینگ تزئینشون کنید. یا باقیف و یا اینکه کلبه ها رو توی آیسینگ فرو کنید و اضافیش رو با چاقو بگیرید.... اگه با قیف کاغذی کار میکنید ، روی لبه های سقف اثرات ریزش برف و قندیلها رو درست کنید. مثل عکس بالا





بعد روشون رو با ترافل یا اسمارتیز یا پاستیل تزئین کنید. میتونید هم آیسینگ رو رنگ کنید و کلبه ها رو نقاشی کنید





سایز کلبه ها خیلی کوچولوه و اینقدر سبک هست که روی فنجون وایسه.






این هم لیوان "پوه" حمیده است که کش رفتم چون خیلی خوشگله باهاش عکس یادگاری بندازم! فردا با بیسکویت بهش پسش میدم ( به جای کرایه اش)





روی کلبه ها رو میتونید با پودر نارگیل رنگی هم بپوشونید ( قبلا توضیح دادم چطوری رنگش میکنیم)





و یا اینکه بعد از اینکه سقف رو با آیسینگ پوشوندید، توی شکر بزنید که سقف براق و کریستالی بشه ...الان توی عکس مشخص نیست ولی خوشگل میشه ...میتونید هم از شکر های رنگی استفاده کنید





من دیگه زیاد شلوغش نکردم چون سایزشون کوچیکه و هرچی ساده تر بهتر. ولی شما اگه برای آدم بزرگها درست نمیکنید، میتونید تنوع رنگی رو بالا ببرید.






اون کلبه ها که فردا اول صبح خورده میشن...حالا واسه اینکه باز همه نگید کاش ما هم توی اداره شما کار میکردیم .... این دو تا رو نگه داشتم واسه شما! که به قید قرعه به یک نفر تعلق گرفته و واسه اش پست میشه. قرعه کشی از طریق سایت Random.org انجام خواهد شد 
خودتون که دیگه واردید...کامنت میذارید و توی کامنت حتما قید میکنید که دوست دارید توی قرعه کشی شرکت کنید. ایمیل یا شماره تماس بذارید که بعد آدرس بگیرم. قانون خاصی هم نداره.... به قول "همراه اول" .... هر 2000 تومن یک امتیاز!


مهلتش هم تا یکشنبه شب ساعت 10... ببینم ایندفعه دیگه چقدر میخندیم
من دیگه بخوابم که باز فردا تو اداره با سردرد مواجه میشم و قهوه هم کارساز نخواهد بود

تذکر: مهم نیست کجای ایران هستید...هرجا باشید من واستون پستش میکنم...اگه هم پودرش دستتون رسید، دیگه مهم نفس عمل بوده ! ایشالا خدا قبول میکنه

تذکر 2: دوست جون های خارجکی عزیز.... اگه دوست یا اقوام دارید میتونید آدرس اونها رو بدید تا کلبه ها رو واسه اونها پست کنم...واسه من چه فرقی میکنه که کی ببره. من وظیفه ام اینه که به دست برنده برسونمش
دلیل اینکه جواب کامنتها رو هم نمیدم اینه که بعد خودم تو قرعه کشی برنده نشم! .... ولی کامنتها خیلی با حاله ... با بچه ها کلی تو اداره خندیدیم. ببینم تا فردا چی میشه. دلیل افزایش زمان هم این بود که بعضی ها کل روز رو تو اداره هستند و درخواست تمدید داشتند.
------------------------------------------------------------------------------------------

سلام ... این هم واسه خودش تجربه جالبی بود. توی این قرعه کشی چند تا تجربه جدید کسب کردیم...یکی اینکه دو روز زیاده و همونهایی که من رو خفه کرده بودن که یه روز کمه .... به این نتیجه رسیدن که یه روز زیاده. پس تجربه ای که کسب شد این بود که دیگه به پیشنهادات دوستان توجهی نداشته باشم و کار خودم رو بکنم :p
که کار جدید دیگه ای که کردم این بود که همه کامنت ها رو توی قرعه کشی شرکت دادم یعنی اینکه اونهایی رو که اعلام کرده بودن دوست ندارن شرکت کنن رو حذف نکردم . این خیلی کار رو راحت تر کرد چون مجبور نشدم صد بار هی بشمارم که اشتباهی توی شمارش صورت نگرفته باشه.
دیگه اینکه خودم کامنت نذاشتم که مجبور به حذف کامنت های خودم نشم و باز کلی توی شمارش جلو بودم....ولی وااااااااااااااااای...نمیدونید چقدر سخته که آدم دلش بخواد کامنت بذاره ولی نتونه! خیلی خیلی زجر کشیدم :p جواب کامنت های این پست رو هم حتما میدم ولی امروز چون باز هم به علت ماموریت، شدیدا گرمازده شدم حالم خیلی بده و نمیتونم الان تایپ کنم.
و اما نتیجه قرعه کشی دیجیتال:


تبریک میگم امیر جون. هرچند که شما توی همه کامنت ها صد بار تذکر دادی که هدفت برنده شدن نبوده ولی اون دست سیدیت کار خودش رو کرد!
واستون یه چیز جالب تعریف کنم.... این آقا امیر ما جدش خیلی کاریه. هر چی تو اداره خراب شه میریم امیر رو پیدا میکنیم میاد یه دست سیدی روش میکشه و کارمون رو راه میندازه.
یه خصوصیت جالب دیگه ای که امیر داره اینه که علی رغم اینکه پسر فوق العاده مؤدبیه، هر موقع میاد تو اتاق ما و یه چیزی روی میز میبینه...سریع میگه: " من از اینا دوست ندارم"!!!!! بعد ما پا میشیم بهش تعارف میکنیم که بخوره!!!! حالا هم اگه دیدید گفته که کلبه نمیخواد منظورش این بوده که حتما میخواد!
خلاصه مبارکت باشه امیر جون، ایشالا شیرینی خونه دار شدنت رو بخوریم. ولی این دست سیدیت کار خودش رو کرد ها! البته من تا آخر هفته ماموریتم. خودت هم احتمالا ماموریت باشی. خدا به هر دومون صبر بده با این گرمای هوا
یه تشکر ویژه هم از دوستان مهربون و عزیزم دارم که تو این دو روز سنگ تموم گذاشتن و کلی خندیدیم. ایشالا تو قرعه کشی بعد هم سنگر رو حفظ کنن.
به خاطر اینکه امشب شب شهادته من تصمیم ندارم پست جدید بذارم...پس تا فردا شب که میبینمتون، شب همگی خوش!

Print Friendly and PDF