کاشت ریحان در آپارتمان

اکثر ماها وقتی به گیاهان آپارتمانی فکر میکنیم، فقط زینتیهاش به ذهنمون میاد و کمتر کسی رو میشه دید که وقتی بهش میگی گیاه آپارتمانی، ذهنش سمت "ریحان" بره! جالبه بدونید که اتفاقا کاشت سبزیجات در آپارتمان خیلی هم آسونه.

تصورش رو بکن: داری آشپزی میکینی، وسط کار به جعفری یا نعناع یا ریحان یا ... نیاز پیدا میکنی، دستت رو دراز میکنی و چند برگ از گلدونت میچینی و به آشپزیت ادامه میدی!

خیلی ها معتقدند که داشتن گیاه در خانه روحیه آدم رو شاد میکنه، من میگم خوردن سبزیجاتی که خودت کاشتی به مراتب شاد ترت میکنه. باور کنید!

من از وقتی بچه بودم تو باغچه خونه مون چیز میز میکاشتم. خیلی چیزا. بذار ببینم: نعناع، ریحان، پرپین یا خرفه، پیاز، بادمجان، سیر، فلفل، تربچه، نارنج، پرتقال، لیمو شیرین، نارنگی، موز، توت، انجیر، کُنار، و یک عالمه گل مثل آفتاب گردان و رز و نرگس و ... لیستش طولانیه. عاشق این بودم که برم تو حیاط و به باغچه مون رسیدگی کنم. حتی توی هوای وحشتناک گرم و مرطوب بوشهر!

زندگی آپارتمان نشینی به ما اون آزادی زندگی در خانه ویلایی رو نمیده و من از وقتی ازدواج کردم تا الان در آپارتمان زندگی کردم واقعیتش اینه که آپارتمان رو به خانه ویلایی ترجیح میدم. اکثر افرادی که من میشناسم نظرشون عکس منه. ولی خب سلیقه است دیگه. خلاصه اینکه من اجازه نمیدم کمبودها من رو محدود کنه و در آپارتمان هم به کشاورزی خودم ادامه میدم.

ما در آپارتمانمون اصلا حیاط نداریم. ولی پشت بام که داریم. پس من یک عالمه گلدون خریدم و یه گوشه از پشت بام رو تبدیل کردم به "روف گاردن". سبزیجاتم رو هم توی بالکن نگهداری میکنم. اگر میدونستید کشاورزی در خانه چقدر آسونه، حتما به فکر می افتادید که امتحانش کنید. خب، خوشبختانه شما یک دوست دارید که کشاورزی در خانه رو تجربه کرده و میتونه بهت یاد بده که چیکار کنید.

من خیلی خیلی مطالعه کردم و نکات زیادی در مورد کشاورزی در خانه میدونم. اما من رو که میشناسید، روال کارم بر سادگی هست. پس تا اونجایی که ممکنه روند کار رو ساده توضیح میدم که وقتی مطالب رو بخونید پیش خودتون بگید "وای چه آسون! امروز میرم تو کارش!"

از وقتی که شروع کردم به استوری گذاشتن در مورد سبزیجاتم، متوجه شدم که طرفداران کشاورزی در خانه بیشتر از طرفداران آشپزی در خانه هست!!! خیلی برام جالبه و هنوزم باورم نمیشه که چقدر تعداد افرادی که با من هم سلیقه و هم عقیده هستند زیاده! خب من کم کم تمام اطلاعاتی که در مورد کاشت سبزیجات و صیفیجات دارم رو به اشتراک میذارم و از همه اونا مهم تر تجربیاتم هست. چون خودم معتقدم که تجربه همیشه حرف اول رو میزنه و مطالعه فقط میتونه کمک حال آدم باشه و راه رو بهت نشون میده. من از ساده شروع میکنم و بعد میپردازم به سخت هاش. واسه همینه که امروز شاهد پست آموزش کاشت ریحان هستید وگرنه خودم خوب میدونم که گوجه فرنگی ها قلب تون رو تسخیر کردن!

خب پس الان همه سبزیجاتی که توی استوری های من میبینید رو فراموش کرده و روی ریحان تمرکز کنید!

با ساده ترینش شروع کنید چون اگر در ابتدای کار شکست بخورید و سبزیتون سبز نشه و یا سریع بمیره، ممکنه این شکست عشقی باعث بشه که نا امید شده و از کار زده بشید. پس توصیه من رو جدی بگیرید و با آسون ترینش شروع کنید. اتفاقا ریحان ها موجودات بسیار دوست داشتنی و تو دل برویی هستند. باور کنید درجا و در دید اول عاشق گلدون کوچولوی ریحون تون خواهید شد!

من رشته کشاورزی نخوندم ولی اینقدر مطالعه در این زمینه داشتم که چند وقت پیش که برای یه ماموریت کاری از چند گلخونه مجهز هوشمند بازدید داشتم، دو نفر که دکترای کشاورزی داشتند متعجب شده بودند که چطور یک مهندس عمران اینقدر در زمینه کشاورزی اطلاعات داره. من خنده ام گرفته بود و جواب دادم که "آدم وقتی عاشق چیزی باشه با دل و جون بهش میپزدازه". واقعیتش اینه که من فعلا وقت آزاد زیادی در زندگیم ندارم. اما یک زمانی رو به کشاورزی و مطالعه در زمنیه کشاورزی اختصاص میدم تا از زندگیم لذت بیشتری ببرم. خیلی سخته. اگر شاغل هستید و بچه کوچیک دارید درک میکنید من چی میگم. ولی خب من اعتقاد دارم اگر ما به علایقمون نپردازیم زندگی نکردیم. فقط عمرمون رو سپری کردیم. پس با هر سختی ای که هست براش وقت پیدا میکنم. و البته چون دارم تفننی کار میکنم اصلا برام مهم نیست که کارم عالی و بی نقص باشه. فقط همینقدر که اندکی در روز خوشحال ترم کنه، به هدفم رسیدم.

اجازه بدید لیست کنم ببینیم قراره امروز در مورد چی صحبت کنیم:

برای کاشت ریحان باید یک گلدان داشته باشیم. و خاک. و بذر. و اینکه چطوری بکاریمش. چطوری آبیاریش کنیم. چقدر نور نیاز داره. و مهم تر از همه اینکه چیکار کنیم که بتونیم از یک گلدون ریحان برای کل سال ریحان برداشت کنیم.

اول از گلدان:

خب مشخصه که هر چی گلدان مون بزرگ تر باشه میزان بیشتری ریحان خواهیم داشت چون فضای بیشتری برای رشد خواهند داشت. ولی مشکل اینجاست که ما در آپارتمان اونقدری فضا برای کشاورزی نداریم. پس من گلدانهای کوچک رو برای ریحان هام انتخاب کردم. به چند دلیل: یکی اینکه بتونم پشت پنجره قرارشون بدم و نیافتند. آخه عرض "کف پنجره " چند سانت بیشتر نیست. همچنین اونجا نور کافی بهشون میرسه. و مهم تر از اون وقتی دارم آشپزی میکنم چشمم به ریحان هام بیافته و دلم وا شه! و باز یک دلیل خیلی مهمتر اینکه در فصل تابستان بتونم ریحان ها رو به داخل آشپزخونه منتقل کنم که از هوای مطبوع کولر بهره ببرند!

به همین دلیل من از گلدون های 10 تا 15 سانتی استفاده میکنم.

نه خیلی کوچیکه که ریشه های ریحان هام جا کم بیارن. نه خیلی بزرگه که نتونم راحت جابجا شون کنم.

جنس گلدون:

امروزه انواع گلدون های زیبای فانتزی در بازار وجود داره و اتفاقا خیلی هم خوبه اگر شما اون یک دونه گلدون ریحانتون رو یک گلدون بسیار زیبا انتخاب کنید. میتونید تشریف ببرید بازار یا اینکه از اون هم راحت تر آن لاین خرید کنید. خودتون بهتر در جریانید که امروزه دیگه هنرمندان زیادی کارهای زیباشون رو آن لاین به فروش میذارند و به سادگی قابل خریداری هست. ولی اگر مثل من اعتیادتون بالا میزنه و تعداد گلدون هاتون یک عدد سه رقمی هست (!) توصیه میکنم به گلدون های ارزون قیمت تر رو بیارید. واقعیتش اینه که حتی توی یک بطری هم میتونید ریحان بکارید و اتفاقا بازیافت، حس خوبی به آدم میده. پس وقتی تعداد بالا میره نیازی نیست زیادی هزینه کنید. گیاه رو میشه توی هر چیزی کاشت و بعد با کمی خلاقیت خوشگلش کرد.

 

خاک:

امروزه خاک های مخصوص کاشت گیاهان مختلف، تنوع بسیار زیادی داره. خوشبختانه ریحان گیاه حساسی نیست و شما میتونید یه خاک معمولی مثل خاک و برگ که به عنوان خاک گلدان فروخته میشه رو خریداری کنید و توی گلدونتون بریزید. ولی توصیه من اینه که برای ریحان از "ورمی کمپوست" استفاده کنید. کمی قیمتش بیشتره اما چون این امکان وجود داره که شما گلدونتون رو در آشپزخانه قرار بدید بهتره از ورمی کمپوست استفاده کنید که توش کرم و حشرات و آفت و این چیزا وجود نداره. همچنین چون این خاک یک کمپوست هست شما حتی بدون افزودن هیچ ماده دیگه ای میتونید ریحان ها رو کاملا ارگانیک پرورش بدید. البته بازم تاکید میکنم ریحان اصلا سبزی حساسی نیست و نیازی نیست برای خاکش زیاد هزینه کنید وگرنه اگر دلتون خواست میتونید از خاک های فانتزی تر (!) مثل ورمی کولیت یا ترکیب ورمی کومپوست با کوکو پیت و پیت ماس استفاده کنید.

خاک رو هم میتونید آن لاین بخرید و یا اینکه از فروشگاه های لوازم کشاورزی یا گلخانه ها خریداری کنید.

بذر:

باید به خاطر کیفیت عکسها عذرخواهی کنم. چون این عکسهایی هستند که من طی چندین ماه با موبایلم گرفتم و به همین دلیل کیفیت عکسهای دوربین حرفه ای رو نداره. ولی خب به اندازه کافی گویا هستند. (کاملا مشخصه که ریحان های من دقیقا عین ریحان هایی هستند که روی پاکت میبینید! برگ درشت و برگ ریز)

سوال اینجاست که بذر ریحان رو چطوری تهیه کنیم؟ من چند سال پیش از مروارید جون خواستم برای من بذر سبزیجات و صیفیجات خاص رو تهیه کنند و با خودشون واسه ام بیارن. پس من بذرهام رو اینطوری تامین کردم. اما اون واسه چند سال پیش بود که حتی بذر هم یک جنس فانتزی به حساب میومد و در ایران قابل دسترس نبود. اخیرا در هایپر مارکت ها یا فروشگاههای بزرگ انواع بذرهای خاص به فروش میرسه. و همچنین سایتهای مختلفی ایجاد شدند که بذرهای گوناگون رو هم میفروشند و شما میتونید خریداری کنید. صد البته که خریدهای اینترنتی ریسک خودش رو داره. من خودم یکی از معتادان به خرید اینترنتی به حساب میام و حتی خاک رو هم اینترنتی میخرم و ریسکش رو هم پذیرفتم و میدونم اومد نیومد داره. من بارها خرید نا موفق داشتم چه از پیج های اینستگرم چه از کانالهای تلگرام و چه از سایت های بزرگی مثل بامیلو! چندین بار ایمیل میزنی و تلفن میزنی و پیگیری میکنی و آخرش هم باید پولت رو  رفته فرض کنی. تنها کاری که از دستت برمیاد اینه که بایکوت شون کنی و دیگه هرگز ازشون خرید نکنی. پس خرید اینترنتی یک گزینه اش هست و البته در مورد بذر ریحان گزینه های بسیار ساده تر و در دسترس تری هم وجود داره. همه عطاری ها بذر ریحان یا تخم ریحان رو میفروشند. کافیه به یک عطاری مراجعه کنید.

البته بذرها هم تاریخ مصرف دارند. یعنی ممکنه که یک بذر اینقدر کهنه باشه که وقتی میکاریش سبز نشه. در مورد نوع و کیفیت بذرها چون بحثش خیلی مفصله بعدها توضیح خواهم داد. فقط خواستم بدونید که این هم یکی دیگه از معضلات خرید اینترنتی هست و باید ریسکش رو بپذیرید. پس با پذیرفتن این موضوع کافیه تشریف ببرید در سایت گوگل و "بذر ریحان" رو جستجو کنید. انواع و اقسامش موجود هست که میتونید اینترنتی خریداری بفرمایید.

کاشت بذر:

پس تا اینجا گلدون و خاک و بذر رو تهیه کردیم.

حالا کاشت. خاک رو درون گلدان میریزیم. توی گلدان آب میریزیم تا مطمئن شیم خاک مرطوب شده. بذر ها رو روی یک کاغذ ریخته و روی سطح خاک میپاشیم. البته با دست هم میتونید اینکار رو بکنید ولی چون خیلی ریزه، به انگشتهاتون میچسبه و یه ذره سخت میشه. من خودم شش تا بذر برای یک گلدان کوچولو در نظر میگیرم. از این شش تا اگر سه تاش هم به خوبی رشد کنه و بزرگ بشه عالیه. در تصویر مشاهده میکنید که بعضی از بذرها سریع تر و بهتر رشد میکنند و بعضی ضعیف تر هستند و به خوبی رشد نمیکنند. این بر میگرده به همون مبحث بذر که قرار شد بعدها بهش بپردازم پس الان توضیح نمیدم. فقط همینقدر میگم که شش، عدد مناسبی هست برای یک گلدان 10 تا 15 سانتی. خوشبختانه ریحان از اون دسته گیاهانی هست که از جای تنگ دلخور نمیشه. یعنی اینقدر خوش مشرب هست که بتونه وجود چند تا ریحان دیگه توی گلدون رو تحمل کرده و همگی با هم همزیستی مسالمت آمیزی داشته باشند. پس نگران نباشید و با خیال راحت بذر ها رو روی خاک بریزید.

هر بذر باید یک و نیم برابر قطرش روش خاک داشته باشه. و بذر ریحان خیلی کوچولو هست. لذا اگر شما میزان خاک زیادی روی بذرها بریزید، بذرها خفه شده و هرگز رشد نخواهند کرد. من دارم اینا رو به زبان خیلی خیلی ساده توضیح میدم که جریان رو پیچیده نکرده باشم. راه حلی که خودم دارم خاروندن خاک هست!!! یعنی یه دونه چوب بستنی بر میدارم و مثل اینکه دارم سطح خاک رو میخارونم، کمی خاک رو جابجا میکنم تا بذرها زیر خاک برن. فقط کمی. و بعد با اسپری روش آب میپاشم. عنایت داشته باشید که قرار نیست با آبپاش بهش آب بدیم. بله خریدن یه آبپاش شیک فانتزی تو دل برو هم از ملزومات کار هست (!) ولی الان قرار نیست ازش استفاده کنید. پس یه بطری اسپری تو دل بروی شاد بخرید (من تا به حال از بطری اسپری و آبپاشم براتون استوری نذاشتم. قصور شده. عذرخواهی میکنم. حتما در اولین فرصت جبران خواهد شد).

تا چند روز به اسپری کردنش ادامه بدید. هر روز سطح خاک رو اسپری کنید که مطمئن باشید مرطوب باقی بمونه. گفتم مرطوب. نگفتم خیس. این دو تا کاملا با هم فرق میکنه. اگه خیلی خیس باشه گند میکنه و هرگز رشد نمیکنه. دیگه منتظر بمونید تا سبز شن. بسته با جنس بذر (همون موردی که قرار شد بعدها توضیح بدم) و شرایط آب و هوا و خاک، ریحان ها چند روزی طول میکشه تا سبز شن. امیدوارم دست اول موفق شید و تو ذوقتون نخوره. اگر بعد از یک هفته رشد نکردند مجددا کار رو تکرار کرده و شش بذر دیگه بکارید. و اگر باز هم نشد دیگه باید بذر جدید بخرید! بذر خیلی مهمه. هم در رشد اولیه هم در استقامت در برابر شرایط محیطی و آفت ها. جنس بذر خیلی خیلی مهمه. بعدا مفصل توضیح میدم. الان این اطلاعات رو نیاز ندارید.

آبیاری:

جوانه های ریحان نیاز به آب زیادی ندارند. و تا زمانی که خیلی کوچک هستند با اسپری هر روز سطح خاک رو مرطوب نگه دارید. اما بعدها که کم کم رشد کردند و بزرگ تر و قوی تر شدند میتونید با آبپاش یا بطری بهشون آب بدید. اینکه هر چند روزی یکبار به آب نیاز دارند، بستگی به شرایط جوی داره. اینکه هوا ابریه و بارون میاد و یا اینکه کاملا آفتابیه در میزان آب مورد نیاز گلدون تاثیر میذاره. من فصل پاییز و زمستان و بهار، یک روز در میان به گلدونها آب میدم. اما تابستان هر روز. یه راه تست خیلی ساده داره. کافیه این تست رو انجام بدید و دستتون میاد که کی گلدون به آبیاری نیاز داره. دو انگشتتون رو تا دو بند توی خاک گلدون فرو ببرید. اگر مرطوب بود نیاز به آبیاری نداره. ولی اگر خشک بود باید به گلدون آب بدید. عنایت داشته باشید که گیاهان اگر آب کافی نداشته باشند خشک میشن و اگر بی اندازه آب بهشون برسه ریشه شون گند میکنه و میمیرند. پس این تست دو بند انگشت رو چند روز اول انجام بدید تا دیگه کاملا دستتون بیاد که هر چند وقتی نیاز به آبیاری هست.

نور:

ریحان باید حداقل روزی 4 ساعت نور مستقیم آفتاب داشته باشه. اگر بتونید  6 تا 8 ساعت در روز بهش نور آفتاب برسونید که عالیه و رشد فوق العاده خوبی خواهد داشت. یکی از مزیت های کاشتن گیاهان در گلدون به اینه که میتونید در ساعات مختلفی از روز جای گلدون رو عوض کنید. نه وزن زیادی داره و نه جای زیادی اشغال میکنه. حتی ممکنه نیاز بشه جای گلدون رو در فصل تابستان و زمستان عوض کنید که نور بهتری بهش برسه و در معرض بادهای شدید هم قرار نگیره. شما حتی میتونید در فصل یخبندان و یا هوای بسیار گرم تابستان، گلدون ریحان رو به داخل آشپزخانه و یا کنار یک پنجره منتقل کنید که مطمئن باشید آسیبی به گیاه عزیزتون نمیرسه. درسته که ممکنه گیاه به اون خوبی نتونه نور خورشید رو جذب کنه ولی بهتر از اینه که از سرما یا گرمای زیاد بمیره.

خب پس این شد شیوه کاشتن ریحان از بذر، شیوه خیلی ساده تر و در دسترس تر قلمه زدن ریحان هست. ریحان ها به سرعت و به راحتی قلمه زده میشن. کافیه چند شاخه از ریحانی که خریدید رو برش زده و توی آب قرار بدید. هر روز آبش رو عوض کنید تا زمانی که ریشه بزنه. بعد توی گلدون کوچولوتون بکاریدش. به همین سادگی.

حالا چیکار کنیم که بتونیم از یک گلدون ریحان، تا ماهها ریحان برداشت کنیم؟

یکی از اشتباهاتی که خیلی ها مرتکب میشن اینه که برای چیدن و خوردن ریحان، شروع میکنن به دونه دونه چیدن برگهای ریحان. این شیوه بسیار اشتباه هست و باعث میشه که گیاه شما ظرف مدت کوتاهی نابود شه.

شیوه ای که من امروز بهتون نشون میدم باعث تقویت ساقه اصلی ریحان شده و به این ترتیب شما تا ماهها میتونید از ریحانتون برداشت کنید و با هر باری که ازش برداشت میکنید به استقامت و باروریش کمک خواهید کرد.

در قسمت پایین تصویر سمت چپ شما ریحان هایی رو میبینید که تا سه گره رشد کردند. هر گره جایی هست که چند برگ بر روی ساقه ایجاد شده. شما بایستی بشمارید. وقتی ریحانتون تا سه گره رشد کرد باید هرسش کنید. به این ترتیب که ریحان رو با قیچی دقیقا بالای گره دوم قیچی میکنید.

بعد از اینکه ریحان رو هرس کردید، ریحان شما دو گره خواهد داشت. گره دوم وسطش یک ساقه قیچی شده داره. این ساقه دیگه هرگز رشد نخواهد کرد و در عوض 4 تا برگ کوچکی که در دو سمت گره میبینید دو شاخه بزرگ رو تشکیل خواهند داد.

یعنی شما با چیدن یک شاخه، اون شاخه رو تبدیل به دو شاخه میکنید. هر بار باید به همین ترتیب ریحان بچینید. به این شکل شما یک جوانه کوچک ریحان رو تبدیل به یک بوته پر پشت و زیبای ریحان خواهید کرد.

این عکس رو دو روز بعد از هرس کردن ریحان ها گرفتم. مشاهده میکنید که توی این دو روز برگهای کوچکش بزرگ شدن و دارن شاخه های جدیدی رو تشکیل میدن.

یکی دیگه از مزیت های هرس کردن مرتب ریحان ها این هست که ریحان به گل دادن نمی افته. چون ریحان اگر گل بده، تمرکزش رو روی گلها میزاره و گلها همه انرژی ریحان رو میگیرند و برگهای کمتری تولید خواهد کرد. پس قبل از اینکه ریحان به گل بیافته باید همه شاخه ها مرتب هرس شده و خورده بشن.

 ولی از اونجایی که من آدم نرمالی نیستم (!) عمدا اجازه میدم که ریحان هام گل بدن! بیماری روحی شاخ و دم که نداره!

آخه من از بچگی عاشق خوردن گل ریحان بودم. یه عطر وطعم تند جالبی داره. مهدی هم عین مامانش عاشق خوردن گلهای ریحانه و سر سفره با هم مسابقه میذاریم. لیانا هم گاهی گول میخوره و وارد گود میشه و وقتی چند تا از گلها رو جوید، چون واسه اش خیلی تنده تفش میکنه و ما از قیافه کج و کوله شده اش کلی میخندیم. جالبه که درس عبرت هم نمیگیره و هر بار این کار رو تکرار میکنه! گمونم واسه اینه که منو مهدی زیادی شلوغ بازی در میاریم و این طفلکی فکر میکنه واقعا خبریه!

شما هم گاهی به ریحان هاتون اجازه بدید گل بدن و بعد، از اون گلهای ریز زیبا برای تزئین سالادها و یا غذاهای دیگه استفاده کنید. خیلی نازن!

البته اگر اجازه بدید این گلها خشک بشن بعد میتونید دانه های ریحان رو جمع کنید و باز بکارید. ولی من توصیه نمیکنم.

ریحان ها به کود یا مواد کمکی خاصی نیاز ندارند و همینکه از ابتدا اونها رو توی کمپوست بکارید کفایت میکنه و من شخصا تجربه خوبی برای کاشتن ارگانیک سبزیجاتم داشتم. اما اگر احساس کردید که برگ ریحانها رنگشون زرد شده یا روشون لک ایجاد شده میتونید به گلدانتون اندکی کود ارگانیک بدید. باز کودهای ارگانیک با مارکهای مختلف رو میتونید از بازار و یا آن لاین خریداری کنید که معمولا شامل پوست سختپوستان دریایی و از این قبیل میشن و جون خوبی به گیاهانتون میدن. همچنین میتونید کودهای ارگانیک و آفت کش های ارگانیک رو با موادی که همیشه توی آشپزخانه دارید تهیه کنید که من بعدها در پستهای جداگانه بهش خواهم پرداخت.

مجددا تکرار میکنم ریحان گیاه حساسی نیست و به کود خاصی نیاز نداره.

همچنین زیاد هم دچار آفت نمیشه فقط ممکنه گاهی پشه های زیری روی سطح خاک ببینید که همینطور که در استوری هام دیدید من با اسپری فلفل و سیر و پیازی که خودم درست میکنم این مشکل رو برطرف میکنم و خیالم از ارگانیک بودن سبزیجاتم راحت راحته.

ریحان ها گیاهان بسیار دوست داشتنی ای هستند. وقتی که قلق کار دستتون اومد دوست دارید انواع و اقسامشون رو بکارید و یه جورایی مثل من معتاد میشید. (دقت کردید من تعدد اعتیادهام غوغا میکنه؟!)

به ریحان ایرانی اکتفا نکنید. اگر براتون امکانش وجود داره، تعداد گلدانهاتون رو بیشتر کنید و انواع و اقسام ریحانها رو در خانه کشت کنید.

گونه های مختلف ریحان، نه تنها شکل و رنگ متفاوت، بلکه عطر و طعم های مختلفی هم دارند.

ریحان ایتالیایی برگهای خمیده و درشت و زیبا و عطر ملایمی داره.

ریحان ایتالیایی و ریحان ایرانی هر دو برای درست کردن پستو عالی هستند.

این یکی ریحانی که میبینید برگهای ریز و شاخه های پر برگ بسیار زیبایی داره. این ریحان طعمی شبیه میخک و انیس داره و یه جورایی برای ذایقه ما نا آشنا هست. من دوستش دارم ولی برای مهدی کمی تنده و با ریحان ایتالیایی و ایرانی بیشتر کنار میاد . لیانا اصلا بهش نزدیک هم نمیشه. اینا رو گفتم که بدونید طعمش خیلی خیلی خاصه!

 این گونه از ریحان باز همینطور که میبینید ظاهر و رنگ متفاوتی داره و علاوه بر ظاهر متفاوتش جالبه بدونید که طعمش هم مثل دارچینه! یعنی وقتی داری میخوریش مثل اینه که داری ریحان و دارچین رو با هم میجوی! واسه ام جالبه که مهدی عاشق این ریحانه. ریحان دارچین Cinnamon basil رو میتونیم توی آشپزی هم ازش استفاده کنیم و با یک تیر دو نشون بزنیم.

ریحان لیمویی lemon basil همینطور که از اسمش پیداست یه ته مزه لیمویی داره. یعنی وقتی داری میجویش مثل این میمونه که داری ریحان رو با کمی رنده پوست لیمو میخوری. طعمش بسیار دوست داشتنیه و جون میده واسه درست کردن لموناد ایتالیایی. و یا سایر اسموذی ها. همچنین با ریختن مقداری از این ریحان میشه طعم پستو رو متفاوت کرد. در کل واسه آشپزی عالیه. خالی خالی هم خیلی خوشمزه است. رنگ برگهای این ریحان همینطور که میبینید اندکی لیمویی تر هست. دوست داشتنیه.

این یک مدل ریحان دیگه است به اسم ریحان مقدس holy basil که یک هم خانواده ریحان تایلندی هست و طعم تند جالبی داره.

این ریحان برگهای دالبر مانند و ساقه های پرزداری داره و بیشتر به خاطر خواص روغنش هست که معروفه. من این ریحان رو به همون شیوه ای که توضیح دادم و مشاهده میکنید هرس کردم و چون این عکس قدیمی هست الان ریحانم خیلی بزرگ تر از این شده.

من دو نمونه دیگه هم ریحان کاشته بودم که متاسفانه طفلکی ها عمرشون به این دنیا نبود. ولی چند هفته ایه تصمیم گرفتم مجددا بکارمشون و متاسفانه مشغله اجازه نداده. هر موقع نتیجه داد واسه تون استوری میذارم که ببینیدشون.

همه دوستانم رو تشویق میکنم به کاشتن ریحان. نه فقط به خاطر مزیت های خوردن سبزیجات اورگانیک، بلکه به خاطر اینکه روحیه تون رو شاد میکنه. اصلا رسیدگی به ریحانها یه حال و هوای خاصی واسه خودش داره و به من آرامش میده. و برداشتش هم مهدی رو خیلی خیلی ذوق زده میکنه. باورتون نمیشه این بچه با چه ذوق و شوقی میره توی بالکن و از سبزیجات مختلف کمی میچینه و میشوره و میاره سر سفره با لذت خاصی میخوره! 

گاهی هم یکی دو برگ به خواهرش میده. بسیار سخاوتمنده!

من تلاش کردم این پست رو طوری بنویسم که فقط اطلاعات مختصر و مفیدی به دست بیارید که بتونید با اعتماد به نفس وارد عمل بشید. اولش هم فقط با یک گلدون کوچیک شروع کنید. زیاد هم هزینه نکنید. با کم شروع کنید و خدا رو چه دیدی، یه وقت دیدید شما هم مثل دوست معتادتون، اسیرش شدید!