تويكس

بيسكويت؟ كارامل؟ شكلات؟ آقا اجازه؟ ما هستيم!

بيست و چهار عدد تويكس كه در كمتر از يك ساعت توليد شده و آماده مصرفه؟ آقا بدون اجازه هم ما هستيم!

حالا از هزينه خريد بيست و چهار تا تويكس هم كه بگذريم. بخوايم موشكافانه برخورد كنيم؛ لباس پوشيدن و به بازار رفتن و بيست و چهار تا تويكس خريدن و به خانه برگشتن و جلوي تلويزيون نشستن و گاز زدنش خيلي بيشتر از يك ساعت طول ميكشه؟ پس همه اونهايي كه در اين لحظه تصميم گرفتن كه واجبه ظرف يك ساعت 24 تا تويكس تو يخچالشون داشته باشن دستا بالا....

آقا اجازه؟ ما ما ما!

بارها داستانهاي دلخراش ماراتن خوردن تويكس و باونتي و مارس و اسنيكرز اين ريفيق ناباب تون رو شنيديد. از خدا پنهان نيست از شما هم كه چند ساليه پنهان نيست... من نميتونم جلوي خودم رو بگيريم. چهار تا بسته بيست و چهارتايي تويكس و باونتي و مارس و اسنيكرز خريداري ميشه و ظرف عدد شرم آوري از روزهاي هفته فقط پوستاش باقي ميمونه.

ميگن وقتي آدم به چيزي اعتراف ميكنه انگاري كه بار گناهانش كمتر ميشه و وجدانش آسوده تر. (منتها اين موضوع در مورد اعتراف جلوي مامان آدم صدق نميكنه. از من به شما نصيحت... امتحان شده و نتيجه اش خيلي منفي تر از اونيه كه فكرش رو ميكنيد). بهترين حالت اعتراف در مورد اعتياد شديد به شكلات كه وجدان آدم رو سبك ميكنه اعتراف در وبلاگ آشپزيه. من امتحان كردم هر بار بهتر از بار قبل جواب ميده. نه تنها آدم قلبش جلا پيدا ميكنه بلكه شريك جرم هم در ابعاد كلان يافت ميشه. قبول نداريد بريد كامنتهاي پستهاي اعترافات شكلاتي منو بخونيد. چه انسانهاي شريف و دوست داشتني اي يكي از يكي گلتر زحمت ميكشن خاطرات زيباشون رو به اشتراك ميذارن! آدم داستان زندگيشون رو كه ميخونه ترغيب ميشه بره يه تويكس ديگه از تو يخچال در بياره.

هر كي رژيمه همين الان صفحه رو ببنده. من اخطار ميكنم اين پست خطر جاني داره!

براي كراست شرت برد:

كره 100 گرم

وانيل 1 ق چ

پودر قند 2 ق غ

آرد يك ليوان

براي كارامل:

شكر يك ليوان

كره 75 گرم

خامه 100 ميلي ليتر

براي كاور:

شكلات تلخ 300 گرم

با كارامل شروع ميكنيم. دقيقا مطابق دستور.

خيلي جالبه. من پارسال كه ميخواستم از فرايند تهيه باونتي عكاسي كنم با خودم گفتم همين الان يكباره تويكس و مارس و اسنيكرز رو هم عكاسي ميكنم و خلاص. بعد يه كم با خودم فكر كردم ديدم هوووووووووو كي ميره اين همه رارو. اول بايد توضيح بدم چطوري شكر رو ذوب كنيم. بعد توضيح بدم اگه موفق نشديم شكر رو ذوب كنيم چطوري ميشه مشكلمون رو حل كنيم. بعد بايد توضيح بدم حالا چطوري با شكر مذاب كارامل درست كنيم. بعد توضيح بدم شرت برد چيه و چه خاصيتي داره. بعد توضيح بدم تمپر كردن چيه و چطوري شكلات رو تمپر كنيم.... همينجا صورت مسئله رو پاك كردم و رفتم دنبال بچه داري!

حالا اينكه گفتم "خيلي جالبه" اون پاراگراف قبليه كه جالب نبود جالبيش اينجاست كه امسال كه اومدم تويكس رو عكاسي كنم ديدم به به عملا اصلا لازم نيست از چيزي عكس بگيريم. همه كارا از قبل انجام شده. به اين ميگن بچه زرنگ

اميدوارم شما هم بچه هاي خيلي زرنگي بوده باشيد و چند باري كارامل درست كرده باشيد و مث من هميشه يه شيشه پر تو يخچال داشته باشيد

يا اينكه ظرف پنچ دقيقه يه عالمه اش رو به سرعت آماده كنيد. واقعيتش اينه كه خيلي ساده است. فقط تجربه ميخواد كه بدونيد چقدر بايد بهش حرارت بديد كه بعد كه توي يخچال رفت و سفت شد كارامل كشدار و خوشگلي بهتون بده

مطابق دستور و با مواد و اندازه هايي كه اينجا دادم خمير شرت برد درست كنيد

توي يك قالب و روي يك كاغذ روغني خمير رو پهن كنيد

من از سيني با ابعاد 25 در 17 سانتي متر استفاده كردم. ولي ابعادش اونقدري مهم نيست. مهم اينه كه ضحامت بيسكويت چهار پنج ميل باشه

اين بيسكويت پف نميكنه پس نهايتا ضخامت لايه بيسكويتي تويكس شما همين اندازه 4 ميلي خواهد بود

فر رو روشن كرده و روي دماي 170 درجه سانتيگراد قرار ميديم

قالب رو توي فريزر قرار ميديم به مدت 15 دقيقه

توي اين 15 دقيقه فر هم كاملا گرم خواهد شد

قالب رو توي فر قرار ميديم به مدت 15 دقيقه

يا تا زماني كه حاشيه بيسكويت كمي طلايي رنگ شه

از فر خارج كرده و اجازه ميديم سرد شه. يا ميذاريم توي فريزر كه سريعتر سرد شه

خوبي فرايند تهيه تويكس اينه كه ميتونيم توي اون زماني كه داره بيسكويت استراحت ميكنه كارامل رو درست كنيم و در زماني كه بيسكويت توي فره كارامل هم سرد ميشه. بعد در نهايت هم كاراملمون سرد شده هم بيسكويتمون سرده و هر دو آماده مونتاژ شدن هستن

اگر مثل من سرتون هميشه شلوغه و فرصت اين رو نداريد كه تو يك روز همه كارها رو انجام بديد كافيه يك روز كارامل رو درست كنيد و توي ظرف در بسته توي يخچال بذاريد. فرداش بيسكويت رو درست كرده و با سلفون پيچيده و توي يخچال بذاريد. پس فرداش مونتاژ كرده  برش زده و كاور كنيد.

كارامل اگر سفته بايد از قبل از يخچال بيرون بياريم و بذاريم كمي نرم شه. اگر هم تازه درستش كرديم كه هيچي

كارامل رو روي كراست ريخته و با پشت قاشق سطحش رو صاف ميكنيم

توي فريزر قرار ميديم تا كارامل سفت شه. زياد طول نميكشه سريع خودش رو ميگيره

و همينجا جا داره كه ظرف خالي كارامل رو هم ليس بزنيم كه عقده اي نشيم

توي اين فاصله شكلات رو ذوب يا تمپر ميكنيم

ببينيد... نيازي نيست خيلي حرفه اي باشيد و حتما شكلات رو تمپر كنيد منتها تفاوتي كه شكلات تمپر شده با شكلات مذاب داره اينه كه شكلات تمپر شده در دماي اتاق جامد خواهد بود.

توي كامنتهاي پست باونتي ديدم كه دوستان اشاره كرده بودن به اين موضوع كه شكلات كاور باونتيشون سريع ذوب ميشه يا اصلا سفت نميشه. تنها چاره كار تمپر كردن شكلاته. بازم ميگم زياد مهم نيست. بلد نيستيد شكلات رو تمپر كنيد؟ كافيه تويكس رو در جا از يخچال به دهان منتقل كنيد بعدشم انگشتان را ليسيده و به ميزان لازم تكرار كنيد.

و صد البته كه به شدت توصيه ميكنم از شكلات تلخ با درصد بالا استفاده كنيد كه شيريني كارامل رو جبران كنه

قالب رو از فريزر خارج كرده و كاغذ روغني رو دو دستي بالا ميكشيم و كل كراست و كارامل رو با كاغذ زيرش به تخته كار منتقل ميكنيم

با يه كارد بزرگ تويكس ها رو به ابعاد انگشتي برش ميزنيم. واسه من با اين ابعاد و اندازه دقيقا 24 تا تويكس به دست مياد

حالا با چنگال دونه دونه تويكسها رو توي شكلات فرو ميبريم و اجازه ميديدم خوب با شكلات پوشيده شه

صبر ميكنيم تا شكلات اضافيش گرفته شه. صبور باشيد. دستتون رو هم زياد تكون نديد

بعد روي يه كاغذ روغني قرارشون ميديم.

اگر ميبينيد كه هنوز ميزان شكلات اضافي تويكسها زياده و شكلشون رو زشت كرده كافيه پس از اتمام كار همه رو به يه كاغذ ديگه منتقل كنيد و بعد شكلاتهاي باقي مونده روي اين يكي كاغذه رو بليسيد (فرايند توليد تويكس فرايند چاق كننده ايه! قبلا اخطار داده بودم. به من چه)

شكلات اگر درست تمپر شده باشه كه همونجا سفت ميشه و خودش رو ميگيره وگرنه كه به سادگي به يخچال منتقلش ميكنيم و اگر هم دلمون قبول نميكنه ميذاريمش توي فريزر و سه دقيقه بعد آماده مصرفه

من از اون دسته آدمايي هستم كه به جويدن شكلات كوچكترين اعتقادي ندارن و تنها لذت خوردن شكلات رو در اين ميدونم كه تنهايي يه گوشه بشينم (ترجيحا گوشه اش جلوي تلويزيون باشه) و يه تيكه شكلات رو توي دهنم بذارم و چشمام رو ببندم واجازه بدم كم كم تو دهنم ذوب شه و مخاط چشايي زبانم طعم اون موجود تلخ دوست داشتني رو تمام و كمال درك كنن

(اون قسمت جلوي تلويزيون نشستنه فقط حالت روحي رواني داره وگرنه آدم با چشم بسته كه چيزي رو نميبينه. اي بشوژه پدر اعتياد. به قول مامانم پير شدي دست از كارتون نميكشي)

اينا رو گفتم كه به يه نكته خيلي مهم اشاره كنم. اونم اينه:

من اين ورژن تويكس رو ويژه خودم طراحي كردم. آخه ميدونيد من هميشه با خوردن تويكس يه مشكل اساسي دارم. همينطور كه گفتم وقتي شكلات ميخورم نيازي نميبينم به فك مبارك زحمت بدم و اجازه ميدم شكلاته راه خودش رو پيدا كنه! منتها تويكس قسمت بيسكويتيش سفته و مجبورم بجومش و هميشه آرامشم رو به هم ميزنه (عمق فاجعه رو داريد؟ آره من اينجوري رو مسئله خوردن تمركز ميگيرم!!! مشكلات زندگيم خيلي حاده)  اينه كه اين تويكس رو من طوري طراحي كردم كه بيسكويتش هم خودش اوتوماتيكوار تو دهن ذوب ميشه. خلاقيت رو حال ميكنيد؟!

حالا يه مشكل كوچيكي پيش مياد. اگر شما در ساختن تويكس تازه كار هستيد... كه به احتمال قريب به يقين هستيد... نميتونيد راحت با اين كراست كار كنيد.

باز اميدوارم اينقدر فعال بوده باشيد كه قبلا شرت برد كوكي درست كرده باشيد و بدونيد بافتش چجوريه. اين مدل بيسكويت ترد نيست. سفت هم نيست. خيلي عالي شكلش رو حفظ ميكنه و عالي برش ميخوره منتها خيلي ظريف و حساسه و به راحتي پودر ميشه. بافت كاملا پوكي داره كه باعث ميشه بدون جويدن توي دهن پودر شه

موقع برش زدن به هيچ مشكلي برنخواهيد خورد و خوشگل برش ميخوره منتها موقعي كه ميخوايد بزنيد توي شكلات و كاورش كنيد بايد ظريف باهاش برخورد كنيد وگرنه تو دستتون ميشكنه

سه راه داريد. اول اينكه تويكسها رو به ابعاد خيلي كوچيك برش بزنيد و ميني تويكس درست كنيد كه موقع نقل و انتقالات نشكنه. دوم اينكه به جاي شرت برد از رسپي شوگر كوكي استفاده كنيد كه يه بيسكويت ترد و سفت و سخته و عمرا نميشكنه. سوم اينكه يكي دو بار درست كردن تويكس رو تمرين كنيد مطمئن باشيد بار سوم قلق كار دستتون مياد

اصلا جاي نگراني نداره چون حتي اگر هم كراستش تو دستتون نصف شه بعدا كه رفت توي يخچال و كارامل و شكلاتش سفت شد كاملا خوشگل و يك تيكه خودش رو نشون ميده.

 از اون مهم تر اينكه قراره آخرش خورده شه ديگه. قر و فر ميخوايد چيكار؟ ولي با رسپي شوگر كوكي كار كنيد هم دردسر نداره هم ترد ميشه و تويكستون فاكتور كرانچش رو حفظ خواهد كرد.

خب اين هم از طرز تهيه تويكس در خانه. حالا اگر اصلا نميدونيد توكيس چيه Twix يه بار شكلاتيه محصولي از شركت مارس كه تشكيل شده از بيسكويت انگشتي با يه لايه كاراملي و كاوري از شكلات شيري كه در بسته هاي دو تايي به فروش ميرسه. يكي از شكلاتهاي ماركداري كه من از خوردنش لذت ميبرم.

راستي از بين تبليغهايي كه تويكس توي اين يكسال اخير -داره در مورد عدم استفاده از مواد نگهداري كننده در تهيه محصولش- انجام ميده من اون تبليغش رو دوست دارم كه آقاهه روي مبلش رو با كاور پلاستيكي ميپوشونه. خيلي احساس ناخوشاينديه كه روي مبل با كاور پلاستيكي بشيني غيژ غيژ غيژ آدم چندشش ميشه. خيلي تبليغ با مفهوميه كلي حرف پشتشه

ولي هر چقدر هم كه تويكس بخواد روي سالم و با كيفيت بودن محصولش مانور بده باز عمرا نميتونه جاي تويكس خونگي رو بگيره. نه؟ مخصوصا اينكه كاراملش جنس اعلا باشه و شكلاتش هم شكلات تلخ و از همه مهمتر بيسكويتش هم جويدن نخواد! هر چند كه اون گاز اولي رو كه ميزني خيلي حال ميده

حالا كه ديگه همه مون 24 تا تويكس تو يخچال داريم بيايد يه سفر تا آشپزخونه بريم و يه دونه تويكس گاز بزنيم. و بعد چون هميشه به شعار تويكس وفادار هستيم كه ميگه: "تويكس سوا احلي" يعني "تويكس با همش خوبه" دست ميكنيم تو يخچال و يه دونه تويكس ديگه هم ميخوريم و بعد يه دونه ديگه و بعد يه دونه ديگه. كو تا بخواد 24 تاش تموم شه....

مممممممممممم به به! دست سازنده اش درد نكنه!