كيك پنجره با شيشه هاي رنگي

يكي از اتفاقات فرخنده و به يادماندني امسال ديدار من با مرواريد جون بود. تصورش رو بكنيد دو نفر كه از لحاظ شخصيتي اينقدر خودشون رو به هم نزديك ميدونن بعد از چند سال دوستي براي اولين بار هم ديگه رو ببينن. دقيقا عين تو فيلمها! بي اندازه هيجان انگيز!

واسه من خيلي ارزش داشت چون مرواريد جون با توجه به برنامه فشرده سفرشون و تعداد روزهاي محدودي كه ميتونست با افراد خانواده سپري شه اين مسير سفر طولاني رو طي كرده بودن صرفا واسه ديدن ما وگرنه بوشهر همچين جاي تفريحي اي نيست مخصوصا تو بدترين موقع سال يعني خود چله تابستون كه آدم ذوب ميشه.

من يه آدم عجيبيم كه از پرپر شدن گلها و خشك شدن دسته گل گريه ام ميگيره (هميشه اشكام كف دستمه) پس تصميم گرفتم به جاي دسته گل با كيك به استقبال مرواريد جون برم. از چندين ماه قبلش به طرح و مدل كيك فكر ميكردم و چون ميدونستم طرحهاي سنتي رو ميپسندن چند تا كيك با طرح تذهيب تو ذهنم به عنوان کاندیدا انتخاب كرده بودم. بالاخره به جمع بندي رسيدم و طرح رو قطعي كردم و آماده بودم كه فوندانت رو درست كنم كه چند لحظه مونده به روز موعود نظرم كاملا عوض شد (البته شما چند لحظه رو بخوانيد چند هفته آخه من از اون دسته آدمهايي هستم كه بايد براي همه چيز زندگيشون از مدتها قبل برنامه ريزي كنن و نميتونن هيچي رو واسه دقيقه نود بذارن يه مثال بزنم واسه تون روشن شه: يادمه سال دوم راهنمايي كه بودم تو هفته هاي اول مهر تمام تمرينهاي كتاب فارسيم رو تا ته كتاب انجام دادم كه تو طول سال استرس نداشته باشم!!!) حالا چرا نظرم عوض شد؟ خيلي اتفاقي يه بار كه در حال پاسخ دادن به كامنتها بودم چشمم افتاد به لوگوي مرواريد جون و گفتم: "اِه! طرح از اين سنتي تر ميخواي بچه؟ تصورش رو بكن مرواريد جون چقدر سورپرايز ميشه اگر 
طرح لوگوي خودش روي كيكش باشه". و به اين ترتيب عطاي فوندانت را به لقايش بخشيديم!

با اجازه تون من باز برم رو منبر:

همون روز اولي كه مرواريد جون لوگو واسه خودشون تعريف كردن من در جا شناختم كه اين شيشه هاي رنگي مربوط به كدوم قسمت از كدوم بنا از كدوم عمارت از كدوم شهر ايرانه! نه اينكه اينقدر عالم غيب باشم... دليلش علاقه زياديه كه به بناهاي تاريخي و قديمي دارم. من و آقاي شوهر حالا حسب علاقه يا به دليل شغلمون عاشق ساختمونيم چه مدرن چه سنتي. هر موقع هم كه سفري داشته باشيم بايد تمام بناهاي قديمي رو به دقت بازديد كنيم در حدي كه هم سفرهامون ميگن: "اين دو تا خرابه پرستن!" آخه ما اهل خريد و بازار و اينجور مسائل رايج توريستي نيستيم!

باغ دولت آباد يزد رو اگر بازديد فرموديد كه خوش به سعادتتون اگر نه هم كه حتما اين كار رو انجام بديد. من از همه در و پنجره هاي رنگ رنگيش يه عالمه عكس و فيلم دارم از بس كه خوشگله. البته يكي از دلايل علاقه من به پنجره هاي رنگي خاطرات دوران كودكيم تو خونه ننه است.

منبر رو ترك كرده و به توضيح كيك ميپردازيم:

من عاشق اين كيكم اينقدر بافت لطيف و طعم عاليش رو دوست دارم كه هميشه وقتي قصد دارم براي افراد ويژه كيك درست كنم از اين رسپي استفاده ميكنم.

مطابق دستور كيك ماست رو آماده كردم. در دو قالب 21 سانتي پهنش كردم. پختمش و گذاشتم سرد شه. بعد كيكها رو توي قالب با سلفون به خوبي كاور كردم و آماده گذاشتم واسه فرداش يعني روز تزئين.

توصيه ميكنم اگر خونه تون هواي خنك و مطبوعي داره بهتر اينه كه كيك رو توي يخچال قرار نديد. البته اين كيك اونقدري توي يخچال بافتش عوض نميشه ولي اينطوري تازگيش رو بهتر حفظ ميكنه

بافت كيك خيلي لطيفه در حدي كه خالي خاليش هم خوشمزه است اما در كنارش ميشه از يه كرم خوشمزه هم استفاده كرد. من اين "باتركريم رو" رو هم فقط واسه افراد ويژه درستش ميكنم چون به نسبت ساير باتركريمها ميزان كمتري باتركريم بهمون ميده. اما بي اندازه خوش طعمه.

روي باتركريم هم من از كغوكانت استفاده كردم كه دوستان مطلع هستن طعم كيكها رو زير و رو ميكنه. اين كغوكانت رو رو هر چي بريزي خوشمزه ترش ميكنه.

رسپي كغوكانت رو توي پست كيك فغانكفوغتا كغانتس ميتونيد پيدا كنيد

لايه دوم كيك رو روي لايه اول قرار داده و كاور كردن رو شروع ميكنيم. ابتدا لايه نازك "كرام كوت" و بعد هم پوشش نهايي.

كاور كردن كيك رو قبلا در پست كيك شكلات چُر كرده مفصل بهش پرداختم.

البته براي اين مدل تزئين اصلا نياز نيست كيك رو به طور كامل صاف و صوف كنيم همينكه به طور كامل با باتركريم پوشيده شه كافيه. بعدا با ژل كاور خواهد شد.

كاري كه من كردم اين بود كه به جاي كپي دقيق لوگوي مرواريد جون اومدم يه نماي بازتر از اون طرح رو كار كردم يعني بين در و پنجره هاي بناي بادگير باغ دولت آباد همون قسمت از شيشه هاي رنگي لوگو رو پيدا كردم و بعد يه قسمت بزرگترش رو روي يه دايره هم سايز با قالب كيكم پياده كردم

طرح مورد نظرتون رو جلوتون بذاريد. روي لپ تاپ يا موبايل يا اينكه پرينتش كنيد. يا مثل من يه كاغذ روغني روي مانيتور قرار بديد و از روش طرح رو بكشيد

من ميتونستم از شيوه ترنزفر به بوسيله پايپينگ ژل غليظ استفاده كنم ولي ترجيح دادم دستي كار رو انجام بدم آخه گفتم چند تا خطه ديگه كاري كه نداره. كه البته تصميم احمقانه اي بود چون سرعت عمل رو پايين مياره و وسط كار بود كه بچه و باباي بچه -كه به ترفندي از خونه بيرون انداخته بودمشون- برگشتن و حالا خر بيار باقالي بار كن كه نه مامان شما نبايد دست بزني.

اگر قراره طرح رو به شيوه ترنزفر انجام بديد كه لطفا توي اينترنت توضيحاتش رو مطالعه كنيد چون متاسفانه اينجا نميتونم بهش بپردازم انشالا سر موقع خودش كامل و مصور توضيح خواهم داد.

اگر ميخوايد با شكلات كار كنيد كه طرحتون يه دورگيري مشكي داشته باشه و خودش رو بهتر نشون بده بايد از شكلات تلخ با درصد خيلي بالا استفاده كنيد كه تيره ترين رنگ رو داشته باشيد. من اينجا به لحاظ داشتن طرح پنجره بايد به رنگ چوب ميرسيدم پس درصد شكلات رو متناسب با اون انتخاب كردم

با كارد خطوط اصلي رو روي باتركريمي كه كاملا سفت شده ميندازيم. خوبيش به اينه كه اگر خطا داشته باشيم قابل اصلاحه چون بعدا پوشونده ميشه

ميبينيد كه من براي تنظيم زاويه قطاعها چندين خط كشيدم كه بعدا اصلاح خواهد شد

همچنين اگر دستمون ليز خورد و يا خط اشتباهي كشيديم چون به دليل سرماي زياد باتركريم شكلات درجا سفت ميشه ميتونيم راحت با نوك چاقو برش داريم و از نو كار رو شروع كنيم

به همين ترتيب تند تند و با عجله همه طرح رو منتقل ميكنيم و به ازاي كشيدن هر خط هم ميگيم: الان ميام ماماني!

مطابق دستور از قبل ژل رو با رنگهاي مورد نظر به اندازه نياز آماده ميكنيم

همينطور كه گفتم من توش از اسانس استفاده نميكنم

هر رنگ ژل رو توي يه قيف پلاستيكي ميريزيم و همه رو آماده كنار دستمون قرار ميديم

نوك قيف رو با قيچي باز ميكنيم. دقت كنيد متناسب با مدل و سايز طرحتون باشه مثلا من نياز داشتم كه سوراخ نوك قيف خيلي كوچيك باشه كه كنترلش واسه ام راحت باشه

چون طرح پنجره دو تم قرمز داشت من كمي از ژل قرمز رو با كمي زرد تركيب كردم كه قرمز مايل به نارنجي داشته باشم

اين قسمت از تزئين خيلي لذتبخشه. آخه هم رنگ رنگيه هم اينكه چون قبلا كار رو با شكلات دورگيري كرديم مثل اين ميمونه كه داري يه كتاب نقاشي بچگونه رو رنگ آميزي ميكني. خيلي ساده

فقط اين طرحه يه بدي داشت. من محل رنگها رو نداشتم. طرح و رنگها هم كوچيك كوچيك و پيچيده بود. پيدا كردن حفره مناسب سخت بود. چون از سر تنبلي طرح رو پرينت رنگي نگرفته بودم جاي رنگها رو درست نميدونستم و طول ميكشيد تا بدونم چي بايد كجا باشه. جرأت هم نداشتم لپ تاپم رو روشن كنم چون بعد بايد تا صبح ني ني و ميو نگاه ميكرديم!

ما تو خونه يه وجبي مون فقط يك نقطه روشن داريم. من مجبورم واسه گرفتن عكسهام براي داشتن نور طبيعي حتما از همون يك نقطه استفاده كنم. تصور كنيد تازه از فرودگاه اومديد خسته و كوفته بجاي اينكه يه ليوان آب دستتون بدن بهتون بگن پاشو بيا اين كيك رو بگير اينجا وايسا تا من ازش عكس بگيرم الان آفتاب ميره ها... حالا چپ... حالا يه كم راست... سر بشقاب رو يه كم بچرخون.... از عواقب دوستي با يك عدد انسان فودبلاگ نويس! هر كاريش كني بهتر از اين نميشه!

البته مرواريد جون از بس مهربونن با ذوق و شوق و حوصله فراوون در اين امر خطير همكاري كردن و به اين ترتيب بود كه الان شما عكس يادگاري از كيك و صاحب كيك رو در اقصی نقاط دنيا شاهد هستيد!

جاي همه خالي حسابي چسبيد. كيك خوردن در معيت يه دوست خوب... چه شود؟!