هيچوقت يادم
نميره اولين باري رو كه لواشك درست كردم. دبستاني بودم. ماماني خانم داشت تلفني با
يكي از دوستاش صحبت ميكرد رسيدند به اينجا كه : آره لواشك اينجور و لواشك اونجور.
من كنجكاو شده بودم تا تلفن رو قطع كرد پرسيدم مگه ميشه تو خونه لواشك درست كرد؟
(آخه من مرده لواشك بودم) و ماماني خانم گفت آره اينطوريه. منم تندي پريدم تو
آشپزخونه و در يخچال رو باز كردم ديدم چند تا دونه آلوزرد داريم. صبر كردم تا بعد
از ظهر بشه و ماماني خانم بخوابه (كه اگه خراب شد كسي نباشه دعوام كنه!) تندي آلوزردها رو انداختم تو ديگ آب جوش و گذاشتم نرم شدند. بعد ريختمشون توي صافي و
با قاشق اينقدر روشون فشار دادم تا فقط هسته هاش باقي موند. داداشم اومد سراغم و
گفت : اين دفعه داري چي درست ميكني؟ گفتم: لواشكه. اونم كنجكاو شد و كنارم نشست.
خلاصه ريختمش توي يه سيني بزرگي كه چربش كرده بودم و گذاشتم توي حياط. ولي ناچار
بوديم كنارش بشينيم چون ميترسيدم گربه بياد ليسش بزنه!
تو بوشهر هيچي
به اين سادگيها خشك نميشه. ولي ما موفق شديم لواشك درست كنيم و هنوز هم كه هنوزه
بعد از اين همه سال مزه اش يادمه!
خب... از اونجايي
كه من سالهاست ديگه معضل "خشك كردن" رو واسه خودم حل كردم و راه حلم اينه كه لواشك رو توي فر درست ميكنم و در عرض دو سه ساعت واسه خودم لواشك خونگي دارم. نه
اينكه خيلي كدبانو باشم ها! اشتباه برداشت نكنيد... من فقط وقتي لواشك درست ميكنم
كه يه سري ميوه مدتي توي يخچال بمونه و مصرف نشه و روي وجدانم باشه. مخصوصا كيوي.
امسال تصميم
گرفتم به مناسبت يلدا شيوه درست كردن لواشك رو آموزش بدم و خب يه گزينه بسيار مناسب
با اين حال و هوا خرمالو بود. من شيوه كلي رو براتون توضيح ميدم و تقريبا براي
تمامي ميوه ها صدق ميكنه.
دو فلسفه رو
براي تهيه لواشك ميشه در نظر گرفت.
فلسفه اول
اينكه:
شما اعتقاد
زيادي به اين موضوع داريد كه ميوه ها رو نبايد حرارت داد و بهترين شيوه مصرف ميوه
براي حفظ خواصش اينه كه خام خورده بشه.
فلسفه دوم:
بي خيال بابا كي
ميره اين همه راه رو!
با در نظر گرفتن
اين دو فلسفه و اينكه شما از كدومش پيروي ميكنيد كار رو آغاز ميكنيم.
ميوه رو اگر
هسته داره بايد هسته هاش رو جدا كرد و ريخت توي بلندر و پوره اش كرد.
تصميمش با
خودتونه كه پوستش رو بگيريد يا اينكه نه به خوردن فيبر اعتقاد داريد پس پوستش رو
هم حفظ ميكنيد.
اگر نميدونيد
بلندر چيه به اين پست مراجعه نماييد.
تجربه به من
ثابت كرده كه سخت ترين قسمت در تهيه لواشك وقتيه كه ميخواي بخوريش!!! چطوري؟ خب
... ميچسبه و كنده نميشه.
ولي من اون مشكل
رو هم حل كردم. لازمه قبلش توضيح بدم كه شما ميتونيد توي سيني كاغذ روغني بندازيد. يا
فويل آلومينيوم يا پلاستيك و اينكه اصلا هيچي فقط سيني رو چربش كنيد. و تمامي اينها جواب
ميده. ممكنه در بعضي از قسمتهاش كه زيادي نازك بوده اندكي بچسبه ولي در كل تمامي
مواردي كه ذكر كردم قابل اجراست.
اما به عنوان يك
دوست من فقط يك گزينه رو به شما توصيه ميكنم و اگر مايليد كارتون تضميني باشه لطفا
هميني رو كه ميگم انجام بديد. مرسي.
چيزي كه من خودم
با تجربه بهش رسيدم و ازش راضي هستم استفاده از كيسه تنورك پخته. اين
كيسه ها براي تحمل حرارتهاي بالا طراحي شدند و اصلا جون ميده واسه لواشك. چون قراره
ما لواشك رو توي فر درست كنيم توصيه ميكنم تشريف ببريد سوپر ماركت يه دونه كيسه
پخت بخريد و برگرديد خونه و باهاش لواشك درست كنيد.
به اندازه سايز
سيني هاتون از كيسه برش بزنيد.
حتي نيازي به چرب كردن هم نداره.
پوره ميوه رو
روي پلاستيك و توي سيني ريخته و بعد توي فر قرار بديد
ضخامتش دست
خودتونه. من دوست دارم لواشكهام نازك و لاستيكي باشند. شما ميتونيد با ذائقه تون
تنظيمش كنيد كافيه چند باري لواشك درست كنيد دستتون مياد كه چقدر توي هر سيني بايد
پوره ميوه بريزيد. من معمولا دو سه ميلي متر ميريزم.
و اما خشك كردن
لواشك. بازم دو فلسفه ميتونه وجود داشته باشه.
فلسفه اول:
شما همون فردي
هستيد كه اعتقادي به پختن ميوه ها نداره.
فلسفه دوم:
مثل من معمولا
همه چيز رو فداي "سرعت عمل" ميكنيد!
معتقدين به
فلسفه اول ميتونن از انرژي خورشيدي بهره بگيرند.
ما هم كه
ميذاريمش توي فر.
فر رو روي 100 درجه سانتيگراد تنظيم كنيد و يا كمتر. هر چي كمتر
بهتر. ببينيد در حدي بايد حرارت كم باشه كه شما قادر باشيد به راحتي سيني رو بدون
دستگيره تو دست بگيريد و جابجا كنيد و يا از فر خارج كنيد. اگر بعد از ده دقيقه در
فر رو باز كرديد و به سيني دست زديد و گرماش براتون قابل تحمل نبود با يه چنگال يا
قاشق چوبي در فر رو نيمه باز نگه داريد و بعد از ده دقيقه باز چك كنيد ببينيد آيا
دماي سيني قابل تحمله يا نه. اين موضوع رو من بارها گفتم ولي متاسفانه باز مرتب
توي كامنتها پرسيده ميشه. پس دقت داشته باشيد راه خشك كردن ميوه ها و سبزيجات در
فر همينه. دما بايد تا اين حد كم باشه.
معمولا با شرايط
فر من و ضخامت لواشكي كه دوست دارم حدود دو سه ساعته لواشك ها آماده هستند. كافيه
هر از گاهي يه دستي به لواشكه بزنيد ببينيد تا اون حدي كه دوست داريد خشك شده يا
نه.
همينطور كه
ميبينيد من دوست دارم لواشكها خيلي نازك و خشك باشند.
لواشك خرمالو رو
اگر بذاريد كاملا مثل تصوير خشك خشك بشه طعمش مثل برگه خرمالو يا چيپس خرمالو
خواهد بود.
واجبه تذكر بدم
كه ذائقه ها متفاوتند و هر كسي لزوما همه لواشكها رو دوست نداره مخصوصا طعمهاي نا
آشنايي مثل خرمالو و كيوي و آناناس و انبه و موز.
من سعي كردم
خيلي واضح توضيح بدم كه سوالي باقي نمونه ولي باز خلاصه اش رو توضيح ميدم.
پس اگر خواستيم
لواشك يك ميوه رو درست كنيم چيكار ميكنيم؟
ميوه رو پوره
ميكنيم. خام يا پخته تصميمش با خودمونه.
توي سيني
پلاستيك ميندازيم و پوره رو روش ميريزيم.
ميذاريم خشك
بشه. حالا با نور آفتاب يا حرارت كم فر.
تناول ميكنيم.
اگر احيانا براي
ميوه خاصي سوال خاصي در ذهنتون به وجود اومده بايد منتظر بمونيد تا براي اون ميوه
خاص پست ويژه اي اختصاص بدم.
تنها نكته اي كه
باقي ميمونه بگم اينه كه حتما دقت داشته باشيد كه برخي از خرمالوها هسته دارند پس
قبل از پوره كردنش حتما با چاقو برش زده و داخلش رو بررسي كنيد. يه موضوع ديگه هم
اينكه جديدا بعضي از خرمالوها يه مزه شيميايي دارند از استفاده اشون خودداري
كنيد.
لواشك رو با
قيچي يا كارد به ابعاد مورد نظر برش زده و از پلاستيك جدا كرده و ميل ميكنيم. اگر
چيزي اضافه اومد توي ظرف در بسته در يخچال نگهداري ميكنيم. ولي واسه ما كه هيچوقت
چيزيش اضافه نمياد كه بخوايم نگران نگهداريش باشيم!