اگر تجربه درست
کردن لازانیا رو دارید در جریان هستید که معمولا موقعی که میخواید نودلهای لازانیا
رو آبپز کنید و آبکش کنید و بعد لایه لایه توی ظرف بچینید؛ جنس خراب ها اذیتتون
میکنن و با تلاش و جدیت فراوان دست در دست هم میدن و با چسبیدن به همدیگه و همچنین
چسبیدن به خودشون، اسباب اعصاب خوردی همگان رو مهیا میکن. البته این تلاششون جای
تقدیر داره. مبارزه شون ستودنیه. ولی ما آدما پوستمون کلفت تر از این حرفاست که به
این سادگیا از کوره در بریم و از پا در بیایم!
چند راه حل برای
این معضل وجود داره. یکی اینکه لازانیا رو به شیوه خشک تهیه کنیم که کار رو بسیار
راحت میکنه. یکی دیگه هم اینکه اصلا بزنیم به سیم آخر و قاطی پاطی درستش کنیم و
حال نودلها رو بگیریم. راه سوم رو هم امروز خواهید دید.
برای سس گوشت:
روغن زیتون 2 ق
غ
پیاز بزرگ 1 عدد
گوشت چرخ کرده
300 گرم
زردچوبه 1 ق چ
دارچین نصف ق چ
زنجبیل نصف ق چ
فلفل سیاه ربع ق
چ
رب گوجه فرنگی 2
ق غ
سس کچاپ 1 ق غ
آب لیمو 2 ق غ
آب نصف لیوان
نمک و فلفل قرمز
ادویه لازانیا
سس بشامل یک
برابر رسپی
نودل لازانیا 9
عدد
پنیر ماتزارلا
نصف لیوان
قبل از شروع یه
تذکر بدم... این لازانیا یک لازانیای اصیل ایتالیایی نیست. این لازانیاییه که من
از بچگی تا الان درست کردم و همین مدلی دوستش دارم. لازانیای اصیل رو اگر عمری
باقی بود توضیح خواهم داد.
پیاز رو خورد
کرده و در روغن زیتون به همراه زردچوبه و دارچین و زنجبیل و فلفل سیاه با حرارت متوسط تفت میدیم. بعد از یک دقیقه گوشت
رو اضافه میکنیم و هم میزنیم تا زمانی که رنگش دیگه صورتی نباشه. حالا رب گوجه
فرنگی و سس کچاپ رو اضافه میکنیم.
معمولا یه بسته
ادویه توی پاکت نودل لازانیا موجوده. اون بسته رو هم خالی میکنیم روی مواد.
به مدت دو دقیقه
تفت میدیم.
آب و آب لیمو و
نمک و فلفل قرمز رو اضافه میکنیم و اجازه میدیم 10 تا 15 دقیقه بپزه تا سس جا
بیافته.
خب حالا فوت و
فن کوزه گری:
یکی از دلایل
چسبیدن نودلهای لازانیا اینه که وقتی آبپز میشن نشاسته پس میدن و سطحشون چسبناک
میشه و همچنین آبی که توش پخته شدن نشاسته ای و کدر میشه.
راه حل:
از بزرگترین
دیگی که در منزل دارید استفاده کنید.
دیگ رو پر از آب
کنید. بهش قدری نمک اضافه کنید. اجازه بدید به جوش بیاد.
حالا دونه دونه
نودلهای لازانیا رو بهش اضافه کنید.
مهم نیست که
نودلها روی هم قرار میگیرند. مهم اینه که آب جوش شما از قلیان نیافته.
پس دونه دونه
نودلها رو توی دیگ بندازید.
پس این شد سه
نکته.
یعنی دیگ بزرگ
باشه و آب زیاد باشه.
نودلها دونه
دونه اضافه بشن.
آب از قلیان
نیافته.
روغن هم
نمیخواد.
یک توصیه ای هم
که بر اساس تجربه شخصی میتونم داشته باشم اینه که:
از نودلهای نیمه
آماده یا از قبل طبخ شده یا خلاصه از این تکنولوژی جدیدها استفاده نکنید. چه این
شیوه چه اون شیوه خشک چه اون یکی شیوه هم زده. کلا بهتره برای لازانیا از نودلهای
لازانیای معمولی استفاده بشه. نتیجه به مراتب بهتر خواهد بود. ولی این یک توصیه
است. تصمیمش با خودتون.
نکته چهارم:
نودلها رو
آلدنته بردارید.
یعنی اینکه
پاستا پخته ولی هنوز مرکزش قدری سفته.
همینطور که در
تصویر مشاهده میفرمایید نودل لازانیا به راحتی خم میشه و فرم میگیره. یعنی پخته.
اما کاملا نپخته و الان آلدنته تشریف داره.
پس قرار شد
چیکار کنیم؟
پاستا رو دونه
دونه توی آب جوش میندازیم و مرتب هم میزنیم که در حرکت باشن. آب هم در قلیان هستش.
از کنارش تکون
نمیخوریم و چک میکنیم ببینیم کی نودلها میتونن خم بشن و دیگه سفت و تخته ای نیستن.
همین یعنی که دیگه نودلها آماده هستند. با نوک انگشت یک گوشه از یک نودل رو بکنید
و با دندون تست کنید. دورش باید نرم باشه و مرکزش هنوز سفت. یعنی آلدنته.
از قبل سه تیکه
بزرگ فویل آلومینیوم رو روی کابینت قرار میدیم و به خوبی چرب میکنیم.
شیت های لازانیا
رو دونه دونه با قاشق شیاردار از آب در آورده و روی فویل چرب شده قرار میدیم.
مطابق تصویر.
این فوت آخر
کوزه گریه.
این شیوه ردخور
نداره.
عمرا این شیت
لازانیا دیگه بتونه اذییتون کنه. عددی نیست اصلا. با بد کسی در افتاده بوده.
خودش عذرخواهی
میکنه!
سایز و شکل و
جنس ظرف در اختیار شماست. منتها من از ظرفی استفاده میکنم که دقیقا به اندازه سه
شیت لازانیا جا داره.
اگر ظرف شما
اندکی کوچکتره مانعی ندازه اگر لبه های نودلها اندکی هم پوشانی داشته باشند.
یا اینکه
میتونید با کارد نودلها رو همینطوری که روی فویل قرار دارند برش بزنید و کوتاهش
کنید.
ظرف رو خوب چرب
کنید و سه تا نودل کف ظرف بچینید.
یک سوم از سس
گوشت رو روش پهن میکنیم.
البته مد نظر
داشته باشید که من دارم شیوه رو توضیح میدم یعنی شما میتونید به جای سس گوشت از
مرغ یا سبزیجات یا هر سسی که دوست دارید استفاده کنید.
شیوه اشه که
مهمه نه سسش.
نیمی از سس
بشامل رو روش میریزیم.
سه تا شیت دیگه
روش قرار میدیم.
یک سوم از سس
گوشت.
و البته من همون
روز یه شیشه آرتیچوک واسه خودم خریده بودم که یک سمتش هم مقداری آرتیچوک چیدم. فقط
باید حواسم میبود که کدوم سمت لازانیا برای مهدی و آقای شوهره و کدوم سمتش واسه
مامانی.
نیمه باقی مانده
بشامل رو روش میریزیم.
و بعد سه تا شیت
لازانیا روش قرار میدیم.
و باقی مونده سس
گوشت رو روش پخش میکنیم.
و ماتزارلا.
من تو رسپی گفتم
نصف لیوان ولی شما جدی نگیرید. هر چقدر عشقتون کشید روش پنیر بریزید.
حالا من یه چی
گفتم شما جدی نگیرید!
پنیر هرچی بیشتر
بهتر!
فر رو از ده
دقیقه قبل روشن کرده و روی 180 درجه سانتیگراد قرار بدید.
لازانیا رو به
مدت 15 تا 20 دقیقه در فر قرار بدید.
از فر خارج کرده
و بعد از 15 تا 20 دقیقه سرو کنید.
لازانیا باید
قدری سرد بشه تا برشهاش خوشگل دربیاد. وگرنه لایه بندیش مشخص نخواهد بود.
شما میتونید
لازانیا رو با لایه های بیشتری درست کنید که ارتفاعش بیشتر بشه و برشهاش خوشگلتر
بشه.
ولی باید ظرف رو
کوچکتر در نظر بگیرید و اگر ظرف بزرگ هستش باید تعداد خورندگانتون زیاد باشه. دیگه
خودتون محاسباتش رو انجام بدید.
این غذا در
مهمانیها بسیار بسیار پرطرفداره و در چشم بر هم زدنی ظرفش خالی میشه و من معمولا
سه یا چهار برابر دستور رو واسه مهمونی ها آماده میکنم. آخه تو این حد طرفدار
داره!