من عاشق پیتزای پستو هستم.
با انواع و اقسام پستوها درستش میکنم. ولی برای مهدی یه مقدار مرغ یا گوشت یا میگو
هم بهش اضافه میکنم. این پیتزایی که در تصویر میبینید پیتزای مهدیه.
خمیر پیتزا نصف رسپی
پستو 1 برابر رسپی
مرغ پخته خرد شده 1 لیوان
پنیر ماتزارلا نصف لیوان
خب مشخصه که باید پستو درست
کنیم.
فوق العاده ساده است.
خیلی خیلی هم سریعه.
میتونید با رسپی پستوی کلاسیک
کار کنید.
و یا پستوی های دیگه.
مثلا:
من میزان روغن کمتری توی
پستو میریزم که یه پستوی غلیظ داشته باشم.
توی ظرف میریزم و درش رو
میبندم و میذارم توی یخچال تا جا بیافته.
حالا باید خمیر پیتزا رو
آماده کنیم.
با این رسپی میتونیم یه خمیر
پیتزای کلاسیک ناپلی درست کنیم.
اما من معمولا از این رسپی
خمیر پیتزای ده دقیقه ای استفاده میکنم چون مهدی همیشه عجله داره!
خمیر رو آماده میکنم و ورز
میدم و ده دقیقه بعد آماده پخته شدنه.
این رسپی عالیه و فوق العاده
هم نون خوشمزه ای بهمون تحویل میده.
خب حالا دیگه فر رو روشن
کرده و روی 200 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
روی سینی رو آرد میپاشیم و
خمیر رو به شکل و سایز دلخواه، با دست کف سینی پهن میکنیم.
من لبه های کراست نون پیتزا
رو یه کمی چاقالو درست میکنم که نهایتا کپل و خوشگل شه.
این خمیر پیتزاهه یه نون
خیلی خوشمزه بهمون میده و چون عاشق طعم این نون هستم؛ عمدا لبه های کراست پیتزا رو
کلفت میگیرم!
اگه دوست داشتید میتونید مثل
من لبه های خمیر رو با یه زرده تخم مرغ به کمک یه برس، پوشش بدید و روش سیاه دونه
یا کنجد بپاشید.
حالا سینی میره توی فر.
مدت زمان پختش 15 دقیقه هست.
اگر یه مقایسه بین این عکس و
عکس قبلی داشته باشید، مشاهده میکنید که کراستمون توی همین 15 دقیقه پف میکنه و
میپزه و آماده میشه.
در این مرحله، پستو رو روی کراست
پیتزا میریزیم و با پشت قاشق روی نون پهنش میکنیم.
بعد تکه های مرغ پخته شده رو
روش میچینیم.
من تا به حال چندین مدل مرغ
کبابی آموزش دادم که آخریش هم همین سه پست پیش بود. خیلی راحت میتونیم در کمتر از
پنج دقیقه مرغه رو کباب کنیم و آماده مصرفه.
مهدی زیاد از پنیر پیتزا
خوشش نمیاد. پس یه ذره بیشتر روی پیتزاش پنیر نمیریزه.
(بعــــــــــــله! کماکان
این مهدیه که پیتزاها رو تو خونه ما آماده میکنه. بخوانید: تو دست و پای مامانش میپیچه
و کل آشپزخونه رو کثیف میکنه)
مجددا سینی رو توی فر
میذاریم.
اما باید کنار فر وایسیم. و
بهش خیره بشیم!
چون همینکه پنیر ذوب شد باید
پیتزا رو از فر بیرون بیاریم. آخه نباید پستو زیاد حرارت ببینه.
پس یکی دو دقیقه کفایت
میکنه. البته این زمان، بستگی به جنس و دمای پنیر داره.
یه نگاهی به بافت این نون
بندازید. عالیه نه؟!
خیلی نون خوشمزه ایه. بی
تعارف خوشمزه است.
من زیاد علاقه ای به مرغ
ندارم و همیشه این پیتزا رو بدون پنیر ماتزارلا و مرغ درست میکنم. یعنی دیگه بعد
از اینکه پستو رو روی نون گذاشتم دیگه پیتزام آماده است و توی فر نمیره. پس اون
رنگ خوشگلش رو حفظ میکنه.
من این پست رو مختصر و مفید
نوشتم و توضیحات اضافی درمورد خمیر پیتزا و ورز دادن و پهن کردنش ندادم با فرض
اینکه توی این سالها که با هم دوستیم؛ در پختن پیتزا استاد شدید. اما اگر تجربه اولتون هست؛ حتما
پستهایی رو که لینک دادم؛ مطالعه بفرمایید و بعد، از خوردن این پیتزا لذت ببرید.
من این عکسها رو چند ماه پیش
واسه تون گرفته بودم. جالبه بدونید که الان مهدی هم دیگه این پیتزا رو به سبک
مامانش درست میکنه. یعنی فقط با پستو!
کپی برداری از مطلب مجاز نمیباشد. لطفا به همین صفحه لینک دهید. متشکرم
