من دچار مشکل نامگذاری شدم. سالها
من به این مدل غذا میگفتم "سیگار" هیچ مشکلی هم باهاش نداشتم. کما اینکه
همینجا هم سالها پیش پستی با نام سیگار مرغ و گردو داشتیم و هنوزم داریم. اما
واقعیتش اینه که من زبونم نمی چرخه بگم: "مامان، عزیزم، بیا سیگار مرغ
بخور"!!! واسه آدم بزرگ ها میتونم ها. ولی واسه بچه نه. آخه بدجوری بد آموزی
داره. اینه که هنوز نتونستم تصمیم بگیرم چی صداش کنم! فعلا میگم فیلو رول تا ببینم
بعدها چی پیش میاد. قول میدم همه تون رو در جریان آپدیت نام گذاری ها قرار بدم.
الان بریم سر اصل مطلب.
مرغ پخته ریش ریش شده 1
لیوان
پودر سیر ربع ق چ
پنیر خامه ای 100 گرم
پیازچه 1 شاخه
فلفل دلمه ای رنگی نیمی
سس فلفل (اختیاری)
فر رو روشن کرده و روی 190
درجه سانتیگراد قرار میدیم.
فلفل دلمه ای و پیازچه رو
ریز خورد میکنیم.
این میزانی که من دادم
اندازه ای هست که با ذائقه بچه هام تنظیم کردم یعنی اونا یک فلفل دلمه ای کامل رو
توی این میزان از غذا نمیپسندن. ولی شما که آدم بالغ هستید میتونید همه فلفله رو
ریز خورد کنید. پیازچه هم همینطور. من خودم باشم چند شاخه پیازچه توش میریزم. ولی
بچه ها همین میزان واسه شون عالیه و با ذائقه شون همخونی داره.
همه مواد رو توی کاسه ای
میریزیم.
و با قاشق به خوبی مخلوط
میکنیم.
مدل های مختلفی از پنیر خامه
ای در بازار هست. هر کدوم رو بیشتر باهاش حال میکنید، استفاده کنید.
من دیگه نمک اضافه نمیکنم
چون پنیره خودش شوره. مرغه رو هم قبلا با میزان کمی نمک و ادویه پختیم پس کلا
نیازی به نمک نیست.
هرچی کمتر نمک بخوریم،
بهتره!
فلفل یا سس فلفل هم اختیاریه. من توی خود سیگار ها (بخوانید: فیلو رول ها) واسه بچه ها فلفل نمیریزم. اما توی سس ماستی که واسه شون درست میکنم کمی سس فلفل میریزم. آخه برام مهمه از بچگی ذائقه شون تربیت بشه.
الان ماه رمضونه و احتمالا
هیچ کس دل و دماغ درست کردن خمیر خانگی رو نداره.
اگر حالش رو دارید میتونید
مطابق دستور خمیر درست کنید.
اگر نه هم خمیر فیلوی آماده
رو از بازار تهیه کنید.
یک ورقه فیلوی مستطیل شکل
باریک و بلند رو روی تخته کار قرار بدید و با برس روش رو چرب کنید.
قسمت ابتدایی خمیر نیازی به
چرب شدن نداره چون روش خمیر مرغ و پنیر خامه ای قرار میگیره.
من برای خودم باشه همیشه از
روغن زیتون فوق بکر استفاده میکنم. اما برای بچه ها اغلب از روغن جامد خانگی
استفاده میکنم.
یعنی شیر خام میخرم. ماست
درست میکنم. بعد دوغ میسازم. بعد ازش کره میگیرم و نهایتا باهاش روغن جامد درست
میکنم. فرایندش طولانیه اما بسیار مفرح. از تمامی مراحل هم جداگانه و مصور پست تهیه
کردم که میتونید مطالعه بفرمایید.
این روغنی که توی تصویر
میبینید رو مامان بزرگ بچه ها واسه شون از شیری که از روستا خریده بوده تهیه کرده.
کیفیتش عالیه. بوش هم رویایی! غذا رو خیلی خوشمزه میکنه و از خواصش هم خیالم
راحته. شما هم مواظب کیفیت روغنی که مصرف میکنید باشید.
به اندازه یک قاشق از مواد
رو ابتدای خمیر قرار میدیم و شروع میکنیم به پیچیدن سیگار.
قانونا باید دو طرف سیگار رو
هم تا زد و بعد پیچیدش ولی واسه این مدل خاص از فیلینگ، من سر و ته سیگار رو باز
میذارم.
یعنی به همین شکل که میبینید
خیلی ساده فقط رول میکنم.
با این میزان میشه ده تا رول
درست کرد.
رول ها رو توی سینی میچینیم
و روشون رو چرب میکنیم و میذاریمش توی فر.
مدت زمان پخت 30 دقیقه است.
بعد از فر خارج کرده و با هر
مدل سسی که دوست داشتیم سرو میکنیم.
من در اینجا یه مقدار ماست
چکیده و پیازچه خرد شده و سس فلفل رو مخلوط کردم.
نزدیک اذان مغرب بود و
میخواستم عکس نهایی رو بگیرم که مهدی از خونه ننه برگشت و سریع خودش رو به من و
لیانا رسوند. تندی دست برد سمت سیگارها (ببخشید فیلو رول ها) و دستش رو ثابت نگه
داشت و ساکت منتظر موند تا عکس بگیرم!
بعد از اینکه چند تا عکس
گرفتیم؛ یه گاز هم زدیم و این عکس آخری رو هم با هم گرفتیم... با لبخند بهم
نگاه کرد و گفت: "وای مامانی، این اولین عکسیه که داریم تو خونه جدیدمون
میگیریم مگه نه؟!" . خنده ام گرفت. واسه ام جالب بود که بهش دقت کرده. آخه
این بچه تمام طول زندگیش در عکس های آشپزی مامانش حضور داشته؛ فکر میکردم
واسه اش عادی شده باشه. اما دیدم نه، هنوزم واسه اش جذابه و مهمه که توی عکس ها
حضور فعال داشه باشه.
کیفیت عکس ها واسه دم غروب
خوبه. ولی باید وقت بذارم و همه ساعات روز رو در آینده امتحان کنم ببینم چه ساعتی
بهترین نور دهی رو داره.
این سیگار ها، ببخشید فیلو
رول ها، طعمشون خیلی خوبه و کاملا بچه پسند هستند. مخصوصا اگر با خمیر فیلوی خیلی
خیلی نازک درست بشند. فاکتور کرانچش بیداد میکنه!
