بال مرغ سرخ شده تنها با یک قاشق روغن

من علاقه زیادی به خوردن گوشت مرغ ندارم. و اگر هم بخوام از مرغ یه قسمتش رو انتخاب کنم اول از همه دست میذارم روی بالش. متاسفانه! نمیدونم چرا، ولی قانونا یه مشکل روحی روانی باید باشه. بالاخره هر فردی یه نقطه ضعفی تو زندگیش داره.

بال مرغ سرخ شده از غذاهای بسیار پرطرفدار در دنیاست. بال مرغ بایستی در حمام روغن برای مدتی قل قل بجوشه تا کاملا کرسیبی و ترد بشه که وقتی گازش میزنی صدای پوستش رو بشنوی. ولی واسه ماهایی که اهل سرخ کردن و غذای سرخ شده خوردن نیستیم، هضم این جریان مشکله.

در شیوه ای که شما امروز شاهدش هستید، من 16 قطعه کتف و بال مرغ رو با استفاده از تنها یک قاشق غذاخوری روغن، به همون کیفیت سرخ میکنم. با همون کیفیت!

کتف و بال 16 عدد

پودر پیاز نصف ق چ

پودر سیر نصف ق چ

پودر زنجبیل نصف ق چ

بیکینگ پودر 1 ق چ

نمک و فلفل

روغن 1 ق غ

فر رو روشن کرده و روی 160 درجه سانتیگراد قرار میدیم.

کتف و بال مرغ رو شسته و به خوبی خشک میکنیم. یعنی اصلا نباید رطوبت داشته باشه.

اگر دارید از مرغ فریز شده استفاده میکنید بایستی حتما از مدتی قبل، از فریزر خارجش کنید تا کاملا به دمای محیط برسه. بعد با دستمال آشپزخانه به خوبی خشکش کنید.

ادویه ها رو درون ظرفی ریخته و مخلوط کنید.

میزان نمک و فلفل بستگی به ذائقه خورندگان دارد.

و البته میتونید از ادویه های دیگه هم استفاده کنید.

مخلوط ادویه رو روی قطعات مرغ میپاشیم.

و با دست ادویه رو روی قطعات کتف و بال ماساژ میدیم.

روغن رو اضافه کرده و باز چند ثانیه ماساژش میدیم.

اگر الان صدای جیز و ویز از مرغ میشنوید به خاطر ایجاد فعل و انفعالات بیکینگ پودر هست. چون بیکینگ پودر در تماس با مایعات شروع میکنه به ایجاد کف های بسیار ریز. دلیل پف کردن کیک هم همینه و به همین دلیل هم هست که همیشه بیکینگ پودر رو در انتها درون مایه کیک میریزیم و زیاد هم نمیزنیم که حبابها از مایه کیک خارج نشن.

پس نگران این صداها نباشید و بی تفاوت ازش رد شده و به ادامه کار بپردازید.

یک شبکه روی سینی فر قرار داده و کتف و بال رو روش میچینیم.

اگر شبکه مخصوص سینی فر در منزل ندارید، میتونید از توری مخصوص کباب کردن جوجه استفاده کنید. هدف اینه که حرارت به زیر و روی مرغ برسه.

دمای فر خیلی کم هست. و این دما به خاطر اینه که نیاز داریم ابتدا رطوبت موجود در سطح کتف و بال با کمک بیکینگ پودر و حرارت خیلی کم، به خوبی خشک بشه تا در مرحله دوم، مرغ به خوبی سرخ شه.

پس سینی رو درون فر قرار داده و به مدت 30 دقیقه با دمای 160 درجه سانتیگراد میپزیمش.

حالا که دیگه سطح کتف و بال کاملا و به خوبی خشک شد، دمای فر رو به 200 درجه سانتیگراد افزایش میدیم و اجازه میدیم 30 دقیقه دیگه بپزه.

به محض اینکه دمای فر رو افزایش میدیم، قطعات مرغ شروع میکنند به از دست دادن چربی اضافه شون. و شما به مدت نیم ساعت صدای جیلیز و ویلیز روغن رو خواهید شنید. قطرات روغن از سطح مرغ به روی سینی ریخته و باعث ایجاد این صدا میشن.

پس از گذشت نیم ساعت، سینی رو از فر خارج کرده و مرغ رو به همراه سس های دلخواه و سالاد سرو میکنیم.

پوست کتف و بال مرغ کاملا سرخ شده و ترد هست و باید درجا گاز زده بشه تا اون صدای دل انگیزش شنیده شه!

و وقتی گازش میزنیم، همینطور که مشاهده میکنید کاملا مغزپخت شده و نرم و آبدار هست.

من اینبار مرغ رو با سس ماست و سس گوجه فرنگی خانگی سرو کردم و بچه ها از هر دوش استقبال کردند. لیانا داد میزد "داداش بیا مامانی چیزی درست کرده"!

البته لیانا از ابتدای کار اصرار خاصی داشت که خودش همه کارها رو انجام بده، اینم واسه من تبدیل شده به داداشش! به زور قانعش کردم که مرغ دستش رو کثیف خواهد کرد. مگه زیر بار میرفت؟!

من سالی چند بار کتف و بال سوخاری درست میکنم. چون نمیخوام بچه هام با عقده نخوردن غذاهای فست فودی بار بیان خودم به شیوه سالمتر در خانه درستش میکنم. هر بار هم به یک سبک و با ادویه های متفاوت. قبلا یک نمونه اش رو با پاپریکا آموزش دادم که شاهدش بودید. اینم گزینه خوبیه که با یک قاشق روغن سرخ میشه. و حتی میشه روغن رو حذف کرد و بدون روغن درستش کرد. من انجام میدم و خوب درمیاد. اگر شما رژیم غذایی کم چربی دارید ولی دلتون میخواد دو سه بار در سال برای تنوع و جا نزدن و در نرفتن از زیر بار سنگین رژِیم لاغری، بال مرغ سرخ شده بخورید؛ این گزینه خوبی هست. 

داغ داغ بزنید بر بدن!